۵- در هنگام غلبه‌ی چرت نماز نخواند.
انسسمی‌گوید: پیامبر جفرمود: «إِذَا نَعَسَ أَحَدُكُمْ فِي الصَّلاةِ فَلْيَنَمْ حَتَّى يَعْلَمَ مَا يَقْرَأُ» [۸۰]. «هرگاه، یکی از شما در نماز، چرت زد، (نمازش را قطع کند) و بخوابد (و پس از آن، نماز بخواند) تا بداند که چه می‌خواند».
و از عایشهلروایت است که رسول الله جفرمود: «إِذَا نَعَسَ أَحَدُكُمْ وَهُوَ يُصَلِّي فَلْيَرْقُدْ، حَتَّى يَذْهَبَ عَنْهُ النَّوْمُ، فَإِنَّ أَحَدَكُمْ إِذَا صَلَّى وَهُوَ نَاعِسٌ لا يَدْرِي لَعَلَّهُ يَسْتَغْفِرُ فَيَسُبُّ نَفْسَهُ» [۸۱].
«هرگاه، کسی از شما در نماز، چرت زد، بخوابد تا خوابش زایل شود، زیرا چه بسا یکی از شما در حالت خواب آلودگی نماز می‌خواند، بدون اینکه بداند، به جای استغفار، خودش را نفرین کند».
و البته این حالت معمولا در نماز شب رخ می‌دهد و ممکن است او در آن لحظه بدلیل خواب آلودگی نداند و بر خودش دعا کند. علما فرموده‌اند که حکم این حدیث مشمول نمازهای پنجگانه نیز می‌شود، البته بشرطیکه این اطمینان وجود داشته باشد که نمازگزار وقت نماز را از دست ندهد [۸۲].
[۸۰] بخارى: ۲۱۳. [۸۱] بخارى: ۲۱۲. [۸۲] نگاه کنید به: شرح حدیث در فتح الباری.