حکم امامی که در نمازهای خفیه، فاتحه را جهری بخواند
اگر امام در نماز سریه [۱۶۸]مثل عصر یا ظهر، فاتحه را بصورت جهری بخواند و بعضی از نمازگزاران وی را متوجه (اشتباهش) نمایند.. آیا در این حال او سجده‌ی سهو ببرد؟ و آیا این عمل نقص یا زیادتی در نماز است؟
سجده‌ی سهو در این حالت واجب نیست، زیرا نهایت آن اینست که او به سنتی (در نماز خود) خلل وارد کرده و آن (ترک) سنت اسرار در نماز سریه است، و بر اوست (که بداند) گاهی سنت اینست که امام (طوری قرائت کند) تا دیگران بشنوند، این امر در حدیث ابی‌قتادهستصریح شده و (حدیث) در صحیحین ثابت است که پیامبر جگاهی آیات را در قرائت (نماز) سریه بگونه‌ای (بلند) می‌خواند و به گوش دیگران می‌رساند [۱۶۹]. و سجده‌ی سهو در این حالت بر او واجب نیست، اما اگر سجده بُرد ایرادی ندارد. و محل سجده در این حالت بعد از سلام است، زیرا جهر جزو زیادت (در نماز سریه) محسوب می‌شود، و اگر قبل از سلام نیز سجده ببرد باز ایرادی ندارد [۱۷۰].
[۱۶۸] نمازهای سریه یا خفیه نمازهایی هستند که در آنها امام سوره‌ی فاتحه و سوره‌ی بعد از آنرا بصورت خفی و سری می‌خواند، که عبارتند از نماز: ظهر و عصر، و نمازهای صبح و مغرب و عشاء را جهریه می‌نامند، زیرا امام در رکعت اول و دوم آنها سوره‌ی فاتحه را با صدای بلند می‌خواند. [۱۶۹] حدیث روایت شده از قتادهسدر صحیحین چنین است: «عن أبي قتادَةسقالَ: كان رسول الله جيُصَلي بنا فيَقْرأُ في الظُّهر والعصر في الركعتين الأوليَيْن بفاتحة الكتاب وسُورتين ويسمعنا الآية أحياناً ويُطَوِّلُ الرَّكْعةَ الأولى ويقرأُ في الأخْريَيْن بفاتحة الكتاب». متفقٌ علیه: بخارى ۷۷۶. «ابوقتادهسگوید: رسول خدا جبرای ما نماز (جماعت) می‌خواند و در دو رکعت اول نماز ظهر و عصر سوره‌ی فاتحه و سوره‌ی دیگر قرائت میکرد و گاهی بعضی از آیات را به گونه‌ای می‌خواند که ما می‌شنیدیم (ما را می‌شنواند) و رکعت اول را طولانی میکرد و در دو رکعت آخر (فقط) سوره‌ی فاتحه را می‌خواند». [۱۷۰] شماره سؤال: ۶۶۷.