هرگاه امام به سجده‌ی تلاوت رود ولی مأموم اشتباها به رکوع برود
از جناب شیخ سوال شد: هرگاه امام (در نماز و حین قرائت سوره) سجده‌ی تلاوت ببرد و مأمون گمان کند که امام (با گفتن تکبیر) به رکوع رفته و لذا او نیز رکوع کند، حکم این مسئله چیست؟
جواب دادند: هرگاه امام سجده‌ی تلاوت انجام داد و مأموم گمان کرد که امام رکوع برده است و او نیز بنا به این که امام به رکوع رفته، به رکوع برود، خارج از دو حالت زیر نیست:
اول: مأموم هنگامی که در رکوع است می‌داند که امام به سجده رفته است، در این حالت بر او واجب است تا به جهت پیروی از امام به سجده برود.
دوم: او تا بعد از برخواستن امام از سجده احساس نمی‌کند که امام به سجده رفته است، در این حالت به مأمومی که رکوع برده می‌گوییم اکنون از رکوع برخیز و از امام پیروی کن و با او به رکوع برو و ادامه بده، و سجده‌ی تلاوت در این حالت از تو ساقط شده، زیرا سجده‌ی تلاوت رکنی در نماز نیست تا آنکه بعد از امام آن را انجام دهی، و فقط بر تو واجب است تا از امامت پیروی کنی، و پیروی در اینجا (سجده‌ی تلاوت) تمام شده و آن سنتی بود که محل انجامش تمام شده و لذا به نمازت ادامه بده [۲۴۵].
[۲۴۵] شماره سؤال: ۶۵۵.