محمد صلی الله علیه وسلم از دیدگاه خاورشناسان

عوعو سگان

جیمز میکنر[١٩٠] نویسنده‌ی مشهور آمریکایی، در شماره‌ی ماه می ١٩٥٥م مجله‌ی ریدرز دایجست[١٩١]، چاپ آمریکا، مقاله‌ای تحت عنوان «اسلام، مذهب سوء تعبیر شده» نگاشته است که خلاصه‌ی آن در زیر نقل می‌شود:

«... بعدها محمد رییس دولت شد و حتی گواهی دشمنانش این است که با کمال حکمت و بصیرت، امور کشور را اداره کرده است. در سال‌های آخر زندگی‌اش از او دعوت شد که یا دیکتاتور باشد، یا زاهد؛ ولی او این دو گزینه را رد و تأکید می‌کرد که فقط بشری است که خدا او را همچون پیغمبران گذشته به این جهان فرستاده است تا پیامش را به مردم ابلاغ کند.

این که برخی از نویسندگان غربی، محمد را به شهوت‌پرستی متهم می‌کنند، بر مسلمانان بسیار ناگوار است. او کسی است که شراب را در میان آن همه شراب‌خوار تحریم کرد و از بین برد، تا جایی که حتی امروز همه‌ی مسلمانان خوب از نوشیدن مشروبات الکلی پرهیز می‌کنند. در میان مردمان تنبل و بی‌کاره، در شبانه‌روز پنج بار نماز را شعار مستمر قرار داد و در میان ملتی که عیش و شادی آنقدر رایج بود و خورد و خوراک‌شان نظم و ترتیبی نداشت، سالی یک ماه، روزه برقرار کرد.

نویسندگان غربی تهمت‌های عمده‌شان را بر شهوت‌پرستی و گرایش به زنان معطوف کرده‌اند. باید دانست که پیش از محمد مردان تشویق می‌شدند که زنان بی‌شماری بگیرند. او ازدواج را به چهار زن محدود کرد و قرآن آشکارا می‌گوید:

«مردانی که نتوانند میان دو زن یا بیشتر عدالت برقرار کنند، باید به یک زن اکتفا کنند»[١٩٢].

[١٩٠]- James A. Michener.

[١٩١]- Readers Digest.

[١٩٢]- همان؛ ١٥٧- ١٥٨.