حلم و بینش سیاسی پیامبر صلی الله علیه وسلم
پروفسور توشی هیکو ایزوتسو[٣٠٠] ژاپنی (متولد ١٩١٤م) استاد فلسفهی دانشگاه مکگیل کانادا و استاد ممتاز دانشگاه کیوی ژاپن[٣٠١] مینویسد: «استاد مونتگومری وات[٣٠٢] در این حلم قریش که به صورت حکمت سیاسی و راه و رسوم فرمانروایی درآمده بود، شالوده و اساسی تشخیص داده است که بر روی آن مردم مکه توانسته بودند با کمال موفقیت پایهی کاردانی و مهاجرت بزرگانی خود را بنا نهند[٣٠٣]. اگر بگوییم که سیاست حکیمانهای که حضرت رسول پس از مهاجرت به مدینه در پیش گرفت، ریشه در این خصلت فطری قریش داشته است، از حقیقت چندان دور نشدهایم. شاید کاملاً چنین نباشد، ولی احادیث مربوط به سیرهی نبوی به وضوح نشان میدهند که حضرت رسول سیاستمداری درجه اول و نیز مردی حلیم بوده است. باید میان این دو صفت روابط درونی مستحکمی وجود داشته باشد. برخلاف مکیانِ دیگری که این هنرمندی سیاسی را در کسب و کار و سوداگری به کار میبردند، وی از آن تنها برای ساختن امت دینی خود بهرهبرداری میکرد»[٣٠٤].
[٣٠٠]- Toshihiko Izutsu.
[٣٠١]- Keio.
[٣٠٢]- Montgomery Watt.
[٣٠٣]- نگا: م، وات، محمد در مکه، ١٠- ١١.
[٣٠٤]- خدا و انسان در قرآن؛ ٢٧٣- ٢٧٤.