محمد صلی الله علیه وسلم از دیدگاه خاورشناسان

قدرت بدون فخرفروشی

ریوزند با سورث اسمیت مورخ شهیر انگلیسی، نوشته است: «او قدرت قیصر و پاپ را یکجا داشت؛ قدرت پاپ را بدون جلوه‌فروشی‌هایش و قدرت قیصر را بدون لژیون[٣١٤] مخصوص قیصر. او ارتش دایمی، گارد محافظ، کاخ و درآمد ثابت نداشت. اگر شخصی بتواند مدعی حکومت الهی شود، آن شخص جز محمد کسی دیگر نیست؛ زیرا تمام قدرت را بدون نیاز به حمایت دیگران داشت. او فراتر از عناوین و تشریفات، احترام‌های توخالی و بی‌ارزش و چاپلوسی‌ها و تشریفات دربار (قیصر) بود. برای پادشاهان و شاهزادگانی که در جامعه‌های پرجلال متولد می‌شوند، این چیزها حکم اساس زندگی را دارند، اما حتی آنان‌که به عنوان مردان خودساخته شناخته شده‌اند و در پرونده‌ی زمان مشخص‌اند، همچون: سزار[٣١٥]، کرومول[٣١٦] و ناپلئون[٣١٧] نیز نتوانستند در مقابل جذبه‌های پر زرق و برق حکومت‌های دنیوی مقاومت کنند و این در حالی است که محمد با واقعیت آشنا بود و به همین جهت برای اینگونه مقام‌ها اهمیتی قایل نمی‌شد و زندگیِ خصوصی‌اش مطابق با زندگیِ همه‌ی مردم بود»[٣١٨].

[٣١٤]- لژیون Legion یکی از تقسیمات ارتش روم که به اختلاف اوقات از سه هزار تا شش هزار نفر می‌شد و هر یک از افراد آن را لژیونر می‌گفتند. فرهنگ عمید

[٣١٥]- سزار Sezar ژول (قیصر یولیوس) Gesar Jules پاتریسین Patricien رومی (و. ١٠١ مقتول ٤٤ ق.م) وی یکی از افراد قبیلۀ مشهور ژانس ژولیا (Julia) بود که خود را از نسل زهره می‌دانست، وی با هم‌دستی کراسوس و پمپئوس به حکومت رسید.

[٣١٦]- اولیور کرومول Cromwell, Oliver (١٥٩٩-١٦٥٨م) که از سال ١٦٥٣ تا سال ١٦٥٨م بر بریتانیا فرمانروایی داشت وی مردی شگفتی‌ساز در عرصه‌های نظامی بود.

[٣١٧]- ناپلئون بناپارت Napoleni bonaparate (١٧٦٩-١٨٢١م) امپراتور جهانگشای فرانسوی.

[٣١٨]- سیرت و شخصیت حضرت محمد؛ ١٨- ١٩.