بزرگ‌ترینِ بزرگان
پروفسور ویل دورانت درباره‌ی پیامبر اسلام چنین اظهار نظر کرده است: «اگر میزان اثر این مرد بزرگ [محمد] را در بین مردم بسنجیم، باید بگوییم که او از بزرگ‌ترین بزرگان تاریخ انسانی است. وی در صدد بود سطح معلومات و اخلاق قومی را که از فرط گرمای هوا و خشکی صحرا به تاریکی توحش افتاده بودند، ترفیع ببخشد. در این زمینه توفیقی یافت که از توفیقات تمام مصلحان جهان بیشتر بود. کم‌تر کسی را جز او می‌توان یافت که همه‌ی آرزوهای خود را در راه دین انجام داده باشد، زیرا به دین اعتقاد داشت.
از قبایل بت‌پرست و پراکنده در صحرا، امتی واحده به وجود آورد. برتر و بالاتر از ادیان یهود، مسیح و دین کهن عربستان، آیینی ساده و روشن و نیرومند به معنویاتی که براساس شجاعت و مناعت قومی استوار بود، پدید آورد که در طی یک نسل در یکصد معرکه‌ی نظامی پیروز شد و در مدت یک سده امپراتوری عظیم و پهناوری به وجود آورد و در روزگار ما نیز نیروی مهمی است که بر یک نیمه‌ی جهان نفوذ دارد»[٢٤٣].
[٢٤٣]- اسلام از دیدگاه دانشمندان غرب؛ ٣٨.