مؤمنان و منافقان
جنگ بدر در سال ٦٢٤م به شرحی که پیش از این رفت، از لحاظ نتایجی که در برداشت، به عنوان یکی از مهم‌ترین جنگ‌ها در تاریخ جهان قلمداد شد. این جنگ پیغمبر را درین اعتقاد که خداوند وی را تأیید می‌کند، راسخ کرد و ثبات عزم مؤمنان را نیز قوتی تازه بخشید و جایگاه [حضرت] محمد ج را در نزد قبایل بدوی اطراف به طرز عجیبی بالا برد.
شمار مؤمنان در مدینه فزونی یافت و یک گروه از اهل مدینه که فقط در ظاهر به محمد ایمان آورده بودند و همواره با صراحتی روزافزون مخالفت پنهانی‌شان را نسبت به وی اظهار کرده بودند، به تدریج دیگر نتوانستند نقش مهمی در جریان امور داشته باشند و حتی به عنوان یک گروه خودآگاه و مستقل، باقی بمانند.
یکی از قبایل یهودی مدینه[٣٦٥] که از دید [حضرت] محمد مورد ایراد و ملامت بود، به اجبار و اکراه از شهر مزبور، تبعید شد. در میان پیروان آن حضرت، به اندازه‌ی کافی افراد پرشور و باغیرت پیدا می‌شد که حاضر بودند هرکدام از دشمنانی را که رسول خدا اراده کند، از پای درآورند.
[٣٦٥]- قبیلۀ یهودی بنی قینقاع. (مؤلف)