دنیای سحر و شعبده بازی

۱- شأن نزول

خداوند قانون پاک و با برکتی که شریعت تورات بود به سوی بنی اسرائیل فرستاد، اما آن‌ها آن را رها کردند و به سحر و جادو که آن‌ها را برده‎ی شیطان می‎کرد، روی آوردند و چون شریعتی که خداوند بر پیامبر خاتم فرستاده به میان آمد و از آن باخبر شدند، به گمراهی خود مبنی بر پیروی از سحرو جادو و روگردانی از وحی آسمانی ادامه دادند و ادعا کردند که سلیمان پیامبر از طریق سحر و جادو جن و انسان و پرندگان و باد برایش مسخّر شده بود. از این رو خداوند در سرزنش و نکوهش آن‌ها این آیات را فرو فرستاد، از کفر و گمراهی شان پرده برداشت و بنده و پیامبر خود «سلیمان» را از تهمتی که آن گمراهان به او نسبت داده بودند مبرّا کرد.

ابن جوزی می‎گوید: «در سبب نزول این آیات دو دیدگاه وجود دارد:

نخست آنکه یهودیان هر چیزی درباره‎ی تورات از پیامبر می‎پرسیدند آن حضرتصجواب می‎داد».

درباره‌ی جادو پرسیدند و با او به جدال و خصومت پرداختند، آنگاه این آیات فرو فرستاده شد. این دیدگاه ابوالعالیه است.

دوم آن که هنگامی که در قرآن از سلیمان یاد شد، یهودیان مدینه گفتند: از محمدصدر شگفتیم که پسر داوود را پیامبر می‎پندارد! سوگند به خدا او جادوگری بیش نبود.

از این رو این آیات فرود آمد. این دیدگاه ابن اسحاق است». [۲٧۸]

[۲٧۸] زاد المسیر (۱/۱۲۰)