۲- حرص انسان به شناخت امور غیبی
تاریخ نگاران بشر و روانشناسان دریافتهاند که انسان نسبت به آگاهی از امور غیب و جهان ناشناخته بسیار حریص است. علامه ابن خلدون در این باره می گوید: «بدان! که از ویژگیهای درونی انسان، نگرش به عاقبت کارها و شناختن چیزهایی از قبیل زندگی و مرگ، نیکی و بدی، و به ویژه حوادث عمومی مانند آگاهی از باقیماندهی دنیا و عمر دولتها و تغییر آن است، چشم دوختن و کنجکاوی به این امور جزو سرشت انسان است که بخاطر آن آفریده شدهاند، از این رو بسیاری از مردم را مییابیم که جهت باخبر شدن از این امور به خواب پناه میبرند». [۳۰۳]
[۳۰۳] مقدمهی ابن خلدون ص (۵۸٧)