حضرت امام حسنسو اشتیاق فراگیری علم
بر اساس قول جمهور، رمضان سال سوم هجری تاریخ ولادت، سید السادات حضرت امام حسن ساست. بنابراین، حضرت امام حسنسموقع وفات رسول الله جهفت سال داشت. هفت سالگی برای رسیدن به کمال علمی بسیار کم است، با وجود این کم سن و سالی چند روایت از ایشان منقول است. شخصی به نام «ابوالحوراء» از امام حسن سپرسید: آیا شما چیزی از رسول اکرم جبه یاد داری؟ امام حسنسگفت: آری، من همراه رسول اکرم جمیرفتم، در راه به مقداری از خرماهای صدقه رسیدیم. من یک دانه از آنها را برداشتم و بر دهان گذاشتم. رسول الله جبلافاصله فرمودند: کخ، کخ و آن را از دهان من بیرون آوردند و فرمودند: ما (بنی هاشم) صدقه نمیخوریم. امام حسن سمیفرماید: من پنج وقت نماز را از رسول اکرم جیاد گرفتم [۱۴۰]. از حضرت امام حسنسروایت است که میگوید: رسول اکرم جبرای خواندن نماز وتر، این دعا را به من آموختند:
«اللَّهُمَّ اهْدِنِيْ فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِيْ فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِيْ فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِيْ فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِيْ شَرَّ مَا قَضَيْتَ، إِنَّكَ تَقْضِى وَلاَ يُقْضَى عَلَيْكَ، وَإِنَّهُ لاَ يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، وَلاَ يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ».
یعنی: «پروردگارا! مرا میان کسانی که هدایت کردی هدایت کن و به من عافیت عنایت کن، در زمره کسانی که به آنان عافیت عنایت کردی. اداره امور مرا به دست گیر، همچنان که اداره امور دوستانت را به دست گرفتهای. آنچه به من بخشیدی در آن خیر و برکت ببخش. از شر آنچه که مقدر کردی مرا نجات بده. آنچه را که تو بخواهی، قادر به انجام آن هستی. هیچکس خلاف تو قدرت و توان تصمیمگیری ندارد، او را که تو دوست داشته باشی هرگز حقیر نخواهد شد تو بابرکت و برتر هستی».
امام حسن سمیگوید: از رسول اکرم جشنیده بودم، هرکس بعد از نماز فجر در جای خودش بنشیند و تا طلوع آفتاب به ذکر و یاد خدا مشغول شود، از آتش دوزخ نجات مییابد. حضرت امام حسنسچند بار با پای پیاده خانه خدا را زیارت کرد و فریضه حج را انجام داد و میفرمود: من احساس شرم و خجالت میکنم که با پروردگارم ملاقات کنم و روی پاهایم یعنی پیاده، خانه او را زیارت نکرده باشم. امام حسن سبسیار صبور، شکیبا و پرهیزگار بود و روایات متعددی در مسند احمد از ایشان نقل شده است.
صاحب تلقیح، ایشان را از جمله کسانی ذکر کرد سیزده حدیث از آنان روایت شده است. فراگیری همه اطلاعات و روایات در سن هفت سالگی حکایت از اشتیاق و علاقه و قوت حافظه دارد. ما امروزه نمیتوانیم به کودکانمان در سن هفت سالگی امور بسیار سادۀ دین را بیاموزیم.
[۱۴۰] مسند احمد.