حکایات صحابه یا حماسه سازان تاریخ

جان‌دادن از تشنگی به خاطر نجات دیگران

از ابوجهم بن حذیفهسچنین روایت است: او می‌گوید در جریان جنگ یرموک برای پیداکردن پسر عمویم جستجو می‌کردم. پسر عمویم شریک جنگ بود، مشک آبی را نیز بر دوشم حمل می‌کردم. او را در حالتی پیدا کردم که داشت از تشنگی جان می‌داد و آخرین رمق حیاتش باقی مانده بود. به او گفتم: آب می‌خواهی؟ گفت: «آری»، هنوز پسر عمویم را آب نداده بودم که کنار او مجروحی دیگر از فرط تشنگی به آه و فغان درآمد. پسر عمویم وقتی آه و فغان او را شنید مرا به طرف او هدایت کرد. اسم او هشام بن ابی العاص بود، بلافاصله نزد وی شتافتم. هنوز به او آب نداده بودم که در نزدیکی وی شخص سومی در حالت تشنگی جان می‌داد و برای طلب آب، آه و فغان می‌کرد. هشام مرا به طرف او راهنمایی کرد وقتی آب را برداشته و نزد وی رفتم، جان داده بود. نزد هشام برگشتم و او را نیز مرده یافتم. نزد پسر عمویم مراجعه کردم او نیز جان داه بود. إنا لله وإنا إلیه راجعون [۵۹].

رویدادهای مشابه این رویداد در کتب حدیث به کثرت آمده است، چه ایثار و فداکاری بزرگی است، در شرایطی که برادر انسان در حال جان‌دادن باشد توجه کرد به طرف دیگران بسیار مشکل است، چه رسد به این که برادر را گذاشته به مداوا و اطعام دیگران پرداخته شود. خداوند روح این جان نثاران را در بهشت برین جای داده و بهترین رحمت‌ها را نثار آنان کند. آنان بزرگوارانی بودند که در حساس‌ترین لحظه‌های زندگی نیز دست از فداکاری برنداشتند.

[۵۹] درایه.