اگر خرماها را بخورم...
رسول اکرم جدر غزوه بدر در خیمهای نشسته بودند، فرمودند:« بلند شوید و بشتابید به سوی بهشتی که طول و عرض آن از زمین و آسمان به مراتب بزرگتر است و برای پرهیزگاران ساخته شده است». حضرت عمیر بن الحمام سکه از یاران رسول الله جاست، زمانی که این مطلب به گوشش رسید گفت: «به به» رسول الله جفرمودند: «به به» برای چه؟ عمیرسگفت: ای رسول خدا! من نیز آرزو دارم، که از جمله پرهیزگاران میبودم. رسول اکرم جفرمودند: تو نیز از جمله آنان هستی. سپس چند دانه خرما از جیب خود بیرون آورد و شروع به خوردن کرد، هنوز خرماها را تمام نکرده بود که گفت: تا این خرماها تمام شوند دیر میشود نمیتوانم اینقدر منتظر بمانم، بلافاصله چند دانه از خرماها را انداخته شمشیرش را برداشت و وارد جنگ شد؛ و با کفار جنگید تا این که به شهادت رسید [۷۴].
در واقع همین بزرگان قدرشناس بهشت بودند و به نعمتهای همیشگی آن ایمان داشتند. اگر چنین باوری نصیب ما بشود، تمام مشکلات ما نیز حل خواهند شد.
[۷۴] طبقات ابن سعد.