طغرل بک ۴۲٩-۴۵۵ ه. ق
سلطان طغرل بک در شوال ۴۲٩ در نیشابور بر تخت سلطان مسعود غزنوی جلوس کرد و حکومت سلجوقیان را بینان‌گذاری نمود. بعد از آن خاندان سلجوقی اساس حکومت خود را به نحو زیر پی‌ریزی کردند.
۱- از نیشابور تا ساحل جیحون و ماوراء‌النهر نصیب جغری‌بک (داوود نام اسلامی وی است) گردید. جغری‌بک بزودی بخارا و بلخ و خوارزم را به قلمرو خود ملحق نمود.
۲- قهستان و جرجان سهم برادر مادری طغرل یعنی ابراهیم ینال گردید.
۳- هرات و پوشنگ و سیستان و بلاد غور به پسر یبغو (نام اسلامی وی موسی بود) عموی طغرل واگذار شد.
۴- ریاست کل سلاجقه یعنی مقام سلطنت به عهده طغرلبک گذاشته شد. که از طرف خلیفه عباسی لقب سلطان رکن‌الدولة طغرلبک یمین امیرالمؤمنین گرفت و حکومت سلجوقیان بدین ترتیب از طرف خلافت عباسی به رسمیت شناخته شد. (سال ۴۴٧ ه. ق) در همان سال طغرل حکومت آل بویه عراق را در نهروان منقرض ساخت. قبلاً ری و همدان و خوارزم در ۴۳۴ و گرگان و طبرستان در ۴۳۳ و اصفهان در ۴۴۳ و کرمان و شیراز در ۴۵۵ توسط سلجوقیان فتح شده بود. بدین ترتیب حکومت‌های محلی در ایران برچیده شد و حکومت مقتدر و متحد سلجوقیان بر تمامی ایران حاکم گردید.