اسامی حاکمان مغول در ایران با ایلخانان
1- هولاکوخان نوه چنگیز |
651-663 |
2- آباقاخان |
663-680 ه. ق |
3- سلطان احمد تگودار |
681-683 ه. ق |
4- ارغون‌خان |
683-690 ه. ق |
5- گیخاتو |
690-694 ه. ق |
6- بایدو |
694 ه. ق |
7- غازان‌‌خان بن ارغون |
694-703 ه. ق |
8- الجایتو خدابنده بن ارغون |
703-716 ه. ق |
9- ابوسعید بهادرخان بن اولجایتو |
716-736 ه. ق |
10- ارپاگاون‌بن ارتو بن وکابن تولوی |
736 چند ماه |
11- موسی‌خان بن علی‌بن بایدو |
736 چند ماه |
12- محمدخان بن منگوتیموربن هولاکو |
737-739 ه. ق |
13- ساتی بیک دختر اولجایتو |
739-740 ه. ق |
14- شاه‌جهان‌تیموربن آلافرنگ‌بن گیخاتو |
739-741 ه. ق |
15- سلیمان‌خان بن یشموت بن هولاکو |
741-745 ه. ق |
16- طغاتیمورخان |
736-753 ه. ق |
17- انوشیروان عادل |
744-756 ه. ق |
بعد از مرگ ابوسعید بهادرخان ممالک ایلخانی به قطعات کوچک تجزیه شد که بنام دوران ملوک الطوایفی در ایران مشهور است. این دوران شصت ساله در هجوم تیمور لنگی به ایران خاتمه یافت. هیچکدام از حکومت‌های محلی اهمیت سیاسی و اقتدار ملکی مهمی بهم نرسانده‌اند. دوران ملوک الطوایفی به علت تربیت اهل علم و ادب از شهرت برخوردار است و بزرگانی همچون حافظ را پرورانده است.