دفاع از آل و اصحاب پیامبر

بدگویی آن‌ها درباره امام ابوحنیفه /

نباطی [۲۰٧]در ضمن فصل ویژه‌ای برای طعن به ائمه اربعه با عنوان (به خطا رفتن هر یک از ائمه اربعه) می‌گوید:

اول: ابوحنیفه: غزالی گفته است: ابوحنیفه بر طبق مذهب خود وضع حدیث را جایز می‌دانسته است! و از یوسف بن اسباط روایت است که ابوحنیفه گفته است: اگر رسول خدا جمرا ملاقات می‌کرد به بسیاری از اقوال من عمل می‌کرد و درباره مجلس ابن مهدی آمده است: ابوحنیفه همراه مساور شراب می‌خورد و زمانی که از شراب خوری دست کشید، مساور او را سرزنش می‌کرد و بر او خرده می‌گرفت و در نتیجه مساور برای او این شعر را نوشت:

إن كان فقهك لايتم
بغير شتمي وانتقاصي

«اگر فقه تو فقط با ناسزا گفتن به من و گفتن عیب های من کامل نمی‌شود».

فاقعد و قم بي حيث شئت
من الأداني و الأقاصي

«سپس بنشین و مرا هم در هر جا و جایگاهی چه دور یا نزدیک که می‌خواهی بنشان».

فلطال مازكيّتني و
أنا مقيم علي المعاصي

«چه بسیار که مرا پاک می‌خواندی حال آنکه من به گناه مشغول بودم».

أيام تعطيني وتأخذ
في أباريق الرصاص

«روزهایی که به من در کاسه های سربی شراب می‌دادی و خود نیز می‌گرفتی».

در نتیجه ابوحنیفه مالی را برای او فرستاد، او هم از او دست کشید [۲۰۸]... و چه بسیار افترا و دروغ‌هایی که به این امام نسبت می‌دهند. خداوند آن‌ها را به سزای اعمال‌شان برساند.

بحرانی می‌گوید: اما ابوحنیفه می‌گفت که علی÷چنین گفته است و من خلافش را می‌گویم، و در حکایات آمده است که می‌گفت من در همه اقوال و فتواهای جعفر بن محمد با او مخالفت کرده‌ام، جز درباره حالت سجده که نمی‌دانم آیا او چشم‌هایش را می‌بندد و یا باز می‌گرداند. تا این که خلافش را گفته و برخلاف آن برای مردم فتوا صادر کنم. [۲۰٩]

[۲۰٧] الصراط المستقیم ۳/۲۱۳ [۲۰۸] الصراط المستقیم ۳/۲۱۳ [۲۰٩] الکشکول از یوسف بحرانی ۳/۴۶