استدلال تیجانی به حدیث «إن هذا أخي و وصيّي...»
تیجانی در ص ۱٧۶ یکی دیگر از احادیثی که اطاعت از علی سرا واجب می‌داند و سبب هدایت او شده است، حدیث زیر را عنوان می‌کند:
«ج- حدیث «الدار یوم الإنذار» .«خانه در روز هشدار» رسول خدا جاشاره به علیسفرمود: «بی‌تردید این، برادر و وصی و خلیفه من بعد از من است، به او گوش فرا دهید و از او فرمانبرداری کنید.» و این حدیث نیز از احادیث صحیحی است که مورخان در آغاز بعثت نبوی آن را آورده و آن را از معجزات پیامبر جشمرده‌اند … الخ.»
جواب او: این حدیث، دروغ و ساختگی است، و همچنان که محققان حدیث‌شناس مقرر داشته‌اند در هیچ یک از کتب صحاح و سنن و مسندها نیامده است، اینک بعضی از گفته‌هایشان را برای خوانندگان نقل می‌کنم.
ابن‌جوزی می‌گوید: این حدیث ساختگی است. [٩۰۲]
شیخ الاسلام ابن‌تیمیه/می‌گوید: این حدیث به اتفاق علمای اهل حدیث دروغ و ساختگی است. و کلام ابن‌حزم در این‌باره گذشت که تمام این گونه احادیث دروغ و جعل شده است، و هر کس که کوچکترین اطلاعی به اخبار و ناقلان آن داشته باشد این امر را می‌داند و تصدیق می‌کند و کسی که کوچکترین دانشی درباره احادیث صحیح و ضعیف داشته باشد، می‌داند که این احادیث و امثال آن ضعیف و بلکه دروغ هستند. بدین علت است که هیچ کدام از محدثان در کتبی که قابل استناد و استدلال هستند آن‌ها را روایت نکرده‌اند، تنها کسانی آن‌ها را می‌آورند که در کتبشان حق و باطل و زشت و زیبا را روایت می‌کنند. [٩۰۳]
در جایی دیگر می‌گوید: «این حدیث در هیچ کدام از کتبی که مسلمانان روایتی را از آن‌ها استفاده می‌کنند وجود ندارد، نه در صحاح، مسانید، سنن، مغازی (کتب جنگها) و تفاسیر که اسانید را ذکر کرده و بدان استناد می‌شود... تا آنجا که می‌گوید: این حدیث در نزد حدیث‌شناسان دروغ است، هیچ عالم و حدیث‌شناسی نیست مگر اینکه می‌داند این حدیث دروغ و مجعول است. [٩۰۴]
ذهبی در شرح حال مطر بن میمون اسکاف می‌گوید که این حدیث دروغ و مجعول است و می‌گوید: «متهم در این مورد و ما قبل از آن، مطر است و عبیدالله شیعی ثقه است ولی به علت روایت این افترا، گناهکار است.» [٩۰۵]
سیوطی می‌گوید: این حدیث، دروغ است و آفت آن مطر است. [٩۰۶]
همچنین شوکانی نیز در کتابش «الفوائد المجموعة» آن را از مجعولات دانسته است، و سخنان اهل علم را در این مورد نقل کرده است. [٩۰٧]
بنابراین روشن شد که این حدیث مجعول و بدون اصل است همان طوری که حدیث شناسان محقق و کسانی که به بررسی اسانید و تشخیص حدیث صحیح از ضعیف اهمیت می‌دهند اتفاق بر این کرده‌اند. شگفتا از این رافضی و گستاخی فراوان او بر دروغ گفتن، برای اینکه این مجعولات را که بطلان و جعلی بودن آن‌ها در میان امت واضح است نقل می‌کند و می‌پندارد که صحاح اهل سنت بر آن اتفاق دارند.
او در شرح روش خود در کتابش می‌گوید: «با خودم عهد بستم که در داخل شدن به این موضوعات طولانی و سخت بر احادیث صحیحی اعتماد کنم که اهل سنت و شیعه بر آن اتفاق کرده‌اند [٩۰۸]». و می‌گوید: «به این احادیث که استناد کرده‌ام مرا به پیروی از امام علی وادار کرد، آن احادیثی است که صحاح اهل سنت و جماعت آن را آورده و بر صحیح بودن آن‌ها تاکید کرده‌اند و شیعیان بیشتر از آن را دارند اما بر طبق عادت من جز به احادیث متفق علیه میان فریقین استدلال نمی‌کنم.»
خواننده محترم، به شدت افترا و بزرگی دروغش در ادعایش مبنی بر اینکه در بحث و بررسی خود جز احادیثی را نمی‌آورد که در نزد اهل سنت صحیح است بنگرید. سپس به احادیث منکر و دروغ و جعلیاتی که آورده و دین از آن‌ها ابا دارد و اهل علم آن را نپذیرفته و عاقلان و کسانی که به فطرت آن‌ها خللی وارد نشده آن‌ها را زشت می‌دانند دقت کنید. او تمام این بی‌شرمیها را انجام داده است بدون اینکه ترس از خداوند او را باز دارد، و یا اینکه از مردم خجالت کشیده و شرم کند. چه راست است این گفته پیامبر ج: «اگر شرم نداری هرکاری که دلت خواست انجام بده». [٩۰٩]
[٩۰۲] منهاج السنة ٧/۳۵۴ [٩۰۳] الموضوعات ۱/۲۵٩ [٩۰۴] منهاج السنة ٧/۲٩٩-۳۰۲ [٩۰۵] میزان الاعتدال ۴/۱۲۸ [٩۰۶] اللئالی المصنوعه فی الاحادیث الموضوعة ص۱/۳۲۶ [٩۰٧] الفوائد المجموعة فی الاحادیث الموضوعه ص۳۴۶ [٩۰۸] ثم اهتدیت ص۸۸ [٩۰٩] بخاری کتاب احادیث الانبیا فصل ۵۴ فتح الباری ۶/۵۱۵ ح ۳۴۸۴