نظر محمد بن عبدالوهاب/ ۱۲۰۶هـ
او در رساله (الرد علی الرافضه) در تعلیق بر عقیده رجعت در نزد آنها می‌گوید: «ای انسان مومن! بنگر به سبک رأیی و حماقت این نادانان، که چیزهایی جعل می‌کنند که عقل بدیهی و نقل درست به بطلان آن گواهی می‌دهد، و لازمه این گفته آنها, تکذیب ثوابت و آیات قطعی و احادیث است، و اگر آنها عقل داشتند سخنانی را نمی‌گفتند که مورد مسخره کودکان قرار گیرند و اهل یقین سخنان‌شان را زشت شمارند، اما خداوند عقل آنها را سلب کرده و مسخ کرده و آنها را به بدگویی نسبت به بهترین بندگانش گرفتار کرده است که علت این امر شقاوتی است که از پیش برای آنها مقدر شده است.» [۳۱۶]
بعد از اینکه رأی آنها درباره جایز بودن ازدواج همزمان فرد با یک زن و عمه آن زن را ذکر کرده است می‌گوید: «با این مثال‌ها روشن می‌شود که شیعیان رافضی جزو افرادی هستند که بیش از همه مردم امر الهی را ترک کرده‌اند و نیز از همه مردم نسبت به آنچه خداوند نهی کرده است حریصتر هستند و بسیاری از آنها از نطفه خبیث به وجود آمده‌اند که در رحم حرام [متعه] قرار گرفته‌اند. لذا درمیان آنها افرادی را می‌بینی که اعتقاد و اعمال پلیدی دارند. و از قدیم گفته شده است که هر چیزی به اصل خود باز می‌گردد.» [۳۱٧]
همچنین می‌گوید: «امامیه از سنت و بلکه از امت اسلامی جدا و به زنا گرفتار شده‌اند. چه بسیار که باب زنا را از قِبُل(جلو) و از دُبُر (عقب) بر خود باز کرده‌اند. پس آنها چه بسیار سزاوارند که اولاد زنا نام گیرند». [۳۱۸]
[۳۱۶] رساله فی الرد علی الرافضه شیخ محمد بن عبدالوهاب ص۳۲ [۳۱٧] رساله فی الرد علی الرافضه شیخ محمد بن عبدالوهاب ص۳٩ [۳۱۸] رساله فی الرد علی الرافضه شیخ محمد بن عبدالوهاب ص۴۲