نظر سفیان ثوری/ (۱۶۱هـ)
مومل بن اسماعیل از سفیان روایت میکند که میگوید: (رافضیان مرا ترک کردند چون من فضایل علی را ذکر نمیکنم). [۲۶۱]و [۲۶۲]
از محمد بن یوسف فریابی روایت است که میگوید: شنیدم مردی از سفیان درباره کسی می پرسد که ابوبکر و عمر سرا لعنت کند؟ پاسخ داد که قسم به خداوند چنین فردی کافر است. پرسید: آیا بر او نماز بخوانیم! گفت: هرگز! هرگز! و هیچ احترامی ندارد. بعد از آن مردم بسوی او رفته و بین من و او مانعی ایجاد شد، از یکی از کسانی که نزدیکش بود سؤال کردم چه میگوید: گفت: پرسیدم: با او که شهادتین را میگوید چکار کنیم؟ گفت: با دستهایتان او را لمس نکیند، با چوب او را بلند کرده تا اینکه او را در قبر بگذارید. [۲۶۳]
[۲۶۱] سفیان/از اهل کوفه بود که رفض و تشیع در آن شهر منتشر بود و معتقد بود نشر فضایل علیستقویت بدعت آنهاست بدلیل اینکه عطاء بن مسلم از او روایت می کند که به او گفته است: (وقتی در شام هستی فضایل علی را یاد کن و هنگامی که در کوفه هستی فضایل ابوبکر و عمر را) سیر الاعلام النبلا ٧/۲۶۰. این رأی اوست اما انصاف اینست که در هر جا فضایل صحیح و درست روایت شود تا جلو غلو گرفته شود. (مترجم) [۲۶۲] سیر اعلام النبلا ٧/۲۵۳ [۲۶۳] همان منبع ٧/۲۵۳