سخن حضرت علیس
از جمله آنچه درباره برائت آن‌ها از عقاید باطل رافضیان و اصالت عقیده اهل سنت آمده است این گفته علی ساست که به صورت متواتر از او نقل شده است که او در بالای منبر کوفه گفت: بعد از پیامبر بهترین افراد امت ابوبکر و سپس عمرسهستند. [۲۱٩]
همچنین از علی روایت شده است که گفت: هر کسی که مرا بر شیخین( ابوبکر و عمر) ترجیح دهد بر او حد افترا جاری خواهم کرد. [۲۲۰]
در صحیحین (بخاری و مسلم) ذکر شده است که علی در هنگام تشییع جنازه عمر می‌گفت: محبوب‌ترین چیز در نزد من که تو بعد از وفات خود به جا گذاشته‌ای این است که با اعمالی خدا را ملاقات کنم که تو آن‌ها را انجام می‌دادی و به خدا قسم من یقین دارم که خداوند تو را با دو یارت (پیامبر جو ابوبکر س) قرار می‌دهد، زیرا من می‌شنیدم که پیامبر خدا بسیار می‌فرمود: من و ابوبکر و عمر رفتیم. و من و ابوبکر و عمر خارج شدیم، و من و ابوبکر و عمر داخل شدیم و من یقین دارم که خداوند تو را با آن دو قرار می‌دهد. [۲۲۱]
همچنان که گذشت این آثار و روایت‌های ثابت از علی با عقیده شیعیان رافضی درباره شیخین (ابوبکر و عمر) تضاد و بر برائت علیساز شیعیان رافضی و عقیده‌شان و همچنین دوست داشتن شیخین و بقیه اصحاب پیامبر ج، دوستی با آن‌ها، اقرارش به فضایل شیخین، و برتری دادن آن‌ها بر خود دلالت دارد و اینکه علی کسی را که او را بر آن دو ترجیح دهد، تنبیه می‌کند و آرزوی او این است که خداوند را با اعمالی همچون اعمال عمر ملاقات کند. پس خداوند از او و سایر اصحاب پیامبر جکه از آنچه اهل بدعت اعم از شیعیان رافضی و خوارج به آن‌ها نسبت می دهند، مبرا هستند، راضی باد!
بعد از سخنان علی گفته‌های فرزندانش و اهل بیتش در برائت از شیعیان رافضی و عقیده‌شان آمده است که بر دفاع آن‌ها از عقیده اهل سنت دلالت دارد. این گوشه‌ای از گفته‌های آن‌هاست:
[۲۱٩] امام احمد در مسند خودش آن را آورده است: ۱/۱۰۶، و نیز ابن ابی عاصم آن را درالسنه ص ۵۵۶ آورده و آلبانی در در ظلال الجنه آن را صحیح شمرده است و لالکائی نیز آن را آورده است: ٧/۱۳۶۶-۱۳٩٧، و ابونعیم در کتاب (الامامه) ص ۲۸۳، و محمد بن عبدالواحد مقدسی در النهی عن سب الاصحاب ص٧۳ و ابوحامد مقدسی در رساله ی (فی الرد علی الرافضه) ص۲٩۶، این حدیث را آورده‌اند، و شیخ الاسلام ابن‌تیمیه در ضمن سخنش از برائت علی ÷از شیعیان رافضی می‌گوید: از جهات متعددی به صورت متواتر روایت شده است که علی در منبر کوفه گفته و به حاضران شنوانده است که: بهترین این امت بعد از پیامبرش جابوبکر و سپس عمر است، و با این، جواب فرزندش محمد بن حنیفه را داده است، همچنان که بخاری در کتاب صحیح خود آن را آورده است. منهاج السنه ۱/۱۱-۱۲، و بخاری در صحیح خود کتاب (فضایل الصحابه فصل قول النبیسلوکنت متخذا خلیلاً). فتح الباری ٧/۲۰ ح ۳۶٧۱ آن را ذکرد کرده اند. [۲۲۰] عبدالله بن احمد در السنه آن را تخرج کرده است. ۲/۵۶۲، و ابن ابی عاصم در فی السنه ص۵۶۱، و ابوحامد مقدسی در رساله ی «فی الرد علی الرافضه»ص۲٩۸ آن را آورده است. [۲۲۱] بخاری در کتاب (فضایل الصحابه، فصل مناقب عمر بن الخطاب) فتح الباری ٧/۴۱ ح ۳۶۸۵، و مسلم (کتاب فضایل الصحابه، فصل من فضایل عمرس۴/۱۸۵۸ ح۲۳۸٩) آورده است.