نظر عبدالله بن قتیبه/ (۲٧۶هـ)
او در کتابش (تاویل مختلف الحدیث) بعد از سخن درباره اهل کلام و روش آن‌ها در تفسیر قرآن که دلالت بر جهل آن‌ها می‌کند می‌گوید: و شگفت تر از این تفسیر، تفسیر رافضیان از قرآن است، و ادعای علم باطن آن‌هاست، و آنچه که جفر نام نهاده‌اند که آن پوست گوسفندی است که امام‌شان بر آن‌ها همه علم مورد نیاز را و همه آنچه را که تا قیامت رخ خواهد داد نوشته است! تا اینکه می‌گوید: آن‌ها از همه اهل بدعت متفرق‌تر و دسته‌دسته‌تر هستند و در میان اهل بدعت و فرقه‌ها کسی را سراغ نداریم که جز آن‌ها برای بشری ادعای خدایی کرده باشد. عبدالله بن سبا برای علی ادعای ربوبیت کرد. علی یاران او را با آتش سوزاند و گفت:
لما رايت الأمر أمراً منكراً
أججت ناري و دعوت قنبرا
و جز آن‌ها کسی را سراغ نداریم که برای خود ادعای نبوت کرده باشد، زیرا مختار بن ابی‌عبیده برای خود ادعای پیامبری نمود… [۲۸۲]
[۲۸۲] تاویل مختلف الحدیث ص٧۶-٧٩