نظر امام زین‌العابدین
روایت شده است که او گفته است : ای اهل عراق! ما را در راه اسلام دوست بدارید، و از ما بت نسازید، زیرا همواره دوستی شما برای ما تبدیل به ننگی شده است. [۲۲۵]
از او نقل شده است که گروهی از اهل عراق پیش او آمدند و درباره ابوبکر و عمر و عثمانسبه بدی سخن گفتند، وقتی که کلامشان به پایان رسید از آن‌ها پرسید: به من بگویید آیا شما از مهاجرین اولیه هستید که از خانه و اموال‌شان رانده شدند و به امید رسیدن به فضل و بخشش پروردگار هجرت کردند و به رضایت و بزرگداشت او چشم دوخته‌اند و خداوند و پیامبرش را یاری می‌کنند و آنان همان صادقان هستند؟ گفتند: نه! پرسید: آیا شما از کسانی هستید که پیشتر ایمان آورده‌اند و خانه هایشان را آماده کردند و کسانی را که به سوی آن‌ها هجرت کرده دوست می‌داشتند و محبت چیزهایی را که تقدیم می‌کردند در دل‌شان راه نمی‌دادند و دیگران را بر خود ترجیح می‌دادند، اگر چه بدان نیاز می‌داشتند و هر که از بخل نفس در امان باشد از رستگاران است؟ گفتند: نه! گفت: پس من گواهم که شما از آن‌ها هم نیستید که خداوند درباره آن‌ها فرموده است: ﴿وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ١٠﴾[الحشر: ۱۰].
«و کسانی که بعد از آن‌ها آمدند می‌گویند پروردگارا ما و برادرانمان را که قبل از ما ایمان آورده‌اند مورد عفو و بخشش قرار بده و در دل ما کینه‌ای نسبت به کسانی که ایمان آورده‌اند قرار مده، پروردگارا بی‌تردید تو با‌رأفت و مهربانی هستی».
بروید بیرون که خدا با شما چنین و چنان کند. [۲۲۶]
[۲۲۵] لالکائی در شرح اصول اعتقاد اهل السنّة ٧/۱۳٩۸ و ابونعیم الحلیه ۳/۱۳٧ و ذهبی السیر۴/۳٩۰ [۲۲۶] ابونعیم در «حلیه» ۳/۱۳٧