مصطلح حدیث

آداب عالم و طالب علم (استاد و شاگرد):

فایده و ثمره‌‌ی علم؛ عمل به مقتضای آنست، پس کسی که به چیزی که بدان علم دارد عمل نمی‌کند، در آنصورت علمش برای او عاقبت بدی رقم خواهد زد و در روز قیامت حجتی بر علیه خودش خواهد شد، چنان‌که پیامبر جفرمودند: «والقرآن حجة لک أو عليک». [۳۹۴]قرآن دلیل و حجتی به نفع تو یا بر علیه توست.

برای هردو دسته یعنی استاد و شاگرد آدابی وجود دارند که لازمند تا مراعات شوند، برخی از این آداب بین آن‌ها مشترک است و برخی دیگر مختص به هریک از آن‌هاست.

[۳۹۴] روایت مسلم (۲۲۳) کتاب الطهارة، ۱- باب فضل وضو.