٩- عبدالله بن عمرو بن عاص رضی الله عنه
از وی روایت شده که در مورد علت خروج وی به جنگ همراه با معاویه و پدرش به صفین از وی سوال شد وی در جواب بیان کرد که او برای جنگ بیرون نرفته است، بلکه در اطاعت از پدرش به آنجا رفت. از حنظله بن خویلد عنبری روایت است که گفت: روزی نزد معاویه بودم که دو نفر آمدند و در مورد سر عمار بن یاسر با هم خصومت داشتند و هر کدام میگفتند من او را کشتهام. عبدالله بن عمرو بن عاص گفت: یکی از شما به نفع دیگری کنار بکشد، زیرا من از رسول خدا شنیدم که فرمود: عمار توسط گروهی باغی کشته میشود. پس معاویه گفت: ای عمرو چرا این سخن را میگویی، تو که خودت نیز با ما بودی؟! عبدالله گفت: پدرم از دست من نزد رسول خدا شکایت کرد و ایشان به من فرمودند: مادام که پدرت زنده است از او اطاعت کن. من هم در این جنگ با شما بودم اما نمیجنگیدم[٢٠٤]. از او روایت دیگری نیز وجوددارد که بر پشیمانی وی از حضور در جنگ صفین دلالت میکند. ابن سعد به صورت مستند از ابن أبی ملیکه[٢٠٥] روایت کرده که گفت: عبدالله بن عمرو گفت: من با صفین و جنگ با مسلمانان چکار داشتم، به خدا قسم دوست داشتم که ده سال قبل از آن میمردم، اما با این وجود به خدا قسم نه از شمشیرم استفاده کردم و نه با کمانم تیراندازی نمودم[٢٠٦].
[٢٠٤]- مسند احمد٢/١٦٤سند آن صحیح است؛ تهذیب التهذیب٣/٥٢.
[٢٠٥]- ابوبکر عبدالله تمیمی. وی از عبادله اربعه- چهار راوی حدیث که عبدالله نام داشتهاند- روایت کرده است. تهذیب التهذیب٥/٢٦٨.
[٢٠٦]- طبقات ابن سعد٤/٢٦٦. راویان آن ثقه هستند.