١٠- صهیب بن سنان رومی رضی الله عنه
ذهبی میگوید: وی از کسانی بود که از فتنه کناره جست و به سراغ کار خود رفت[٢٠٧]. از جعفر بن برقان روایت است که میمون بن مهران به بیان دستههای مردم و اختلاف آنان در مورد امر عثمان و طلحه و زبیر و معاویه سخن میگفت و از جمله چیزهایی که بیان کرد این بود: گروهی که کنار کشیدند از جمله آنان میتوان به سعد بن أبی وقاص، ابوایوب انصاری، عبدالله بن عمر، اسامه بن زید، حبیب بن سلمه فهری، صهیب بن سنان، محمد بن مسلمه اشاره کرد که همراه با بیشتر از ده هزار نفر از اصحاب رسول خدا و تابعین آنان بودند و همگی گفتند: ما عثمان و علی را دوست داریم و از هیچ یک از آن دو تبری نمیجوییم و بر مؤمن بودن آن دو و پیروان آنان شهادت میدهیم و در مورد آنان خوف و رجا داریم[٢٠٨].
[٢٠٧]- سیر أعلام النبلاء٢/١٨.
[٢٠٨]- دول الإسلام١/٢٩؛ تاریخ دمشق، ص٥٠٣-٥٠٥.