(۱۳) آداب روزه
باید هدف از روزه فقط بخاطر خداوند باشد، پیامبر صمیفرماید: «من صام رمضان إيماناً واحتساباً غفر له ما تقدم من ذنبه» [۱۲۷].
قبل از سپیده صبح نیت روزه را باید داشته باشد، بدلیل این حدیث که میفرماید: «مَنْ لَمْ يُبَيِّتْ الصِّيَامَ مِنْ اللَّيْلِ فَلَا صِيَامَ لَهُ» [۱۲۸]. یعنی: «کسیکه به نیت روزه شب را به صبح نرساند، روزهاش محسوب نخواهد شد».
نباید در خوردن سحری تفریط نمود، پیامبر صمیفرماید: «السحور كله بركة، فلا تدعوه، ولو أن يجرع أحدكم جرعة من ماء فإنَّ الله وملائكته يصلون على الـمستحرين». یعنی: «سحری خوردن همهاش برکت است، آنرا ترک نکنید اگرچه باخوردن جرعهای آب باشد، زیرا خداوند و فرشتگانش بر کسانیکه سحری میخوردند، درود و رحمت میفرستند». و از جمله فضیلتهای سحری این حدیث است که میفرماید: «إِنَّ فَصْلَ مَا بَيْنَ صِيَامِنَا وَصِيَامِ أَهْلِ الْكِتَابِ أَكْلَةُ السُّحُورِ». یعنی: «تفاوت روزه ما و روزه اهل کتاب، خوردن سحری است».
و بهترین وقت سحری خوردن آخر وقت آن است.
بهتر است سحری را با خرما بخوریم، بدلیل قول پیامبر صکه میفرماید: «نِعْمَ سَحُورُ الْمُؤْمِنِ التَّمْرُ» یعنی: «بهترین سحری مؤمن خوردن خرما است».
[۱۲۷] بخاری و مسلم آن را روایت کردهاند. [۱۲۸] نسائی این حدیث را روایت کرده است.