و از احكام مربوط به اين حديث:
مسواک زدن با سواک مرطوب سنّت است [۴۶۱].
اشكالى ندارد كه مسواک‌زدن در حال قدم‌زدن باشد. و كراهتی در آن نیست. چون عبد الرحمنسبر پیامبر صوارد شد در حالی كه او مسواک می‌زد.
جایز است كه در حضور علما یا فضلا مسواک زد.
مستحب است كه انسان بر مسواک‌زدن اصرار داشته باشد.
مستحب است وقتی كه نشانه‌های مرگ برای كسی آشكار شد اگر توانست، مسواک بزند. تا از پیامبر صپیروی كرده باشد.
برای انسان مكروه نیست كه چیزی را از كسی بخواهد وقتی بداند كه او به بخشیدن آن راضی است.
علاقه پیامبر صبه مسواک‌زدن، در روایت دیگری از بخاری آمده است كه گفت: «فهمیدم كه پیامبر صاز سواک خوشش می‌آید. گفتم: آیا آن را به شما بگیرم؟».
مستحب است كه انسان هرگاه خواست كه از مسواک دیگرى استفاده كند به طرفی باشد كه آن طرف استفاده نشده است.
مستحب است كه انسان هنگام مسواک‌زدن از گلاب یا عطرهایی كه استفاده از آن از طریق دهان مشكلی ایجاد نمی‌كند، استفاده كرد.
مستحب است كه هرگاه انسان خواست زبانش را مسواک بكشد مسواک را با جهت طولی به زبان بكشد.
مستحب است كه انسان هنگام اقدام به نماز و میان اقامه و تكبیرة‌الاحرام مسواک بزند.
بخاری / گفته است كه «باب دادن مسواک به بزرگسالان». و ابن بطال گفته است كه: «منظور از این حدیث مقدم‌داشتن بزرگ‌ترها در مسواک‌زدن است» [۴۶۲].
[۴۶۱] بخاری (۸۹۰). [۴۶۲] فتح الباری: ابن حجر (۱/۳۷۵).