(۶۰) آداب مناظره

نباید عقل را بر نقل (كتاب و سنت) مقدم كند و باید ابتدا به كتاب و سنت رجوع كند.

نباید منازعه و دشمنی و كینه میان طرفین بحث باشد. و در چیزهایی كه نیاز به تفرقه ندارند، نباید جدایی بیاندازد.

باید در مورد دین آگاهى كافى داشته باشد.

هنگام ثابت‌شدن حقیقت، بدون تعصب آن را بپذیرد.

به دلایل مخالف گوش فرا دهد.

امانت علمی و اخلاق پاک داشته باشد و عصبانی نشود.

مسایل استثنایی و نادر و متشابهات را برجسته نكند.

در مناظره اخلاص داشته باشد و قصد وی حقیقت باشد. و از هوی و هوس بپرهیزد. و پیروزی را فقط برای خود نخواهد. (نخواهد كه حرف خود را حتما بر كرسی بنشاند).

نسبت به مخالف حسن‌ظن داشته باشد. به نیت وی تهمت و طعنه نزند و شخصیت وی را جریحه‌دار نكند.

تا جایی كه امكان دارد از اختلاف دوری كند.

اقدام به تخط‍ه‌كردن دیگران نكند تا زمانی كه تفكر طولانی و عمیقی در آن مورد نكرده است.

انتقادات یا پیشنهادات دیگران را با سعه‌صدر قبول كند.