برگزیده ای از آداب شرعی

فهرست کتاب

(۲۱) آداب زیارت

(۲۱) آداب زیارت

از پیامبر صروایت شده که فرمود: اگر کسی به زیارت دوستش رفت، خداوند به او می‌گوید: قدمت مبارک باد و جایگاهی در بهشت برای خودت ساختی [۱۵۵].

باید زیارت در غیر سه وقتی باشد که در آیه استئذان آمده است.

هرجا که صاحب خانه خواست بنشیند، و اگر به او نگفت در کجا بنشیند، باید به عادت و عرف صاحب خانه بنگرد و از آن تجاوز نکند [۱۵۶].

مهمان نباید در هنگام نماز خواندن از صاحب خانه جلو بیافتد، و تا اجازه نداده است نباید بر فرشش بنشیند. چون پیامبر صمی‌گوید: «وَلاَ يَؤُمَّنَّ الرَّجُلُ الرَّجُلَ فِى سُلْطَانِهِ وَلاَ يَقْعُدْ فِى بَيْتِهِ عَلَى تَكْرِمَتِهِ» [۱۵۷]و [۱۵۸]. «مهمان امام نماز صاحب خانه در خانه‌اش نمی‌شود، و در خانه‌اش بدون اجازه‌اش بر فرش و قالی‌اش و امثال آن نمی‌نشیند».

کم‌‌کم باید به مهمانی رفت، «زُرْ غِبًّا تَزْدَدْ حُبًّا» [۱۵۹]. «زیارت را كم كن تا مورد محب قرار گیری».

[۱۵۵] آلبانی این حدیث را در کتاب: الأدب المفرد (۲۶۲) صحیح دانسته است. [۱۵۶] الآداب الشرعیة: (۱/۴۲۷). [۱۵۷] التکرمة: قالی و امثال آن که مخصوص صاحب خانه است. [۱۵۸] مسلم (۶۷۳) این روایت را نقل کرده است. [۱۵۹] ابن حبان این حدیث را در صحیح خود آورده است (۶۲۰).