(۴۲) آداب انگشتر به انگشت‌كردن
انگشتر برای مردان جایز است ولی از امور مستحب نیست، بلكه جزء اموری است كه هنگام نیاز باید آن را به انگشت كرد و هنگامی كه نیاز ندارد لازم نیست كه آن را به انگشت كند. چون پیامبر صانگشتر به انگشت نمی‌كرد، تا هنگامی كه به او گفتند كه پادشاهان و ملوک فقط با مهر، نامه‌ها را قبول می‌كنند، پیامبر صیک انگشتر نقره‌ای [۵۰۹]را برگزید كه بر نگین آن نقش «محمد رسول الله» [۵۱۰]حک شده بود و آن را در انگشت كوچك [۵۱۱]خود می‌كرد، و مكروه است كه آن را در انگشت میانی، یا انگشت بعد از آن كرد [۵۱۲].
و بهتر است كه انگشتر را در دست راست كرد چون دست راست برتر است. و گاهی پیامبر صانگشتر را در دست راست می‌كرد و گاهی آن را در دست چپ می‌كرد [۵۱۳].
استفاده از انگشتر طلایی برای مردان جایز نیست. چون پیامبر صانگشتر طلایی را در دست مردی دید، سپس آن را از انگشت وی درآورد و پرت كرد و فرمود: «یكی از شما به طور عمدی و ارادی در آخرت زغال افروخته می‌خواهد، پس آن را در دستانش می‌گذارند».
بعد از آنكه پیامبر صرفت به آن مرد گفته شد: «انگشترت را بردار و آن را بفروش، گفت: نه، قسم به خدا، چیزی را كه رسول الله صپرت كرده است، اصلاً از آن استفاده نمی‌كنم» [۵۱۴].
بهتر است كه نگین انگشتر را مایل و به طرف كف دستش قرار بدهد. چون پیامبر صاین كار را انجام داده است.
بهتر است كه نگین از جنس انگشتری باشد.
[۵۰۹] (شرح ریاض الصالحین، ابن عثیمین ۴/۵۴۴). [۵۱۰] به شرط اینكه عقیده خاصی در مورد آن وجود نداشته باشد، همچنان كه بعضی از مردم مانند مسیحیان هنگام ازدواج انگشتر به انگشت می‌كنند. شرح ریاض الصالحین، ابن عثیمین (۴/۵۴۴). [۵۱۱] چون در حدیث انسسآمده است كه: «پیامبر صانگشتری درست كرد و فرمود: ما از انگشتر استفاده می‌كنیم و بر آن نقش حک كردیم، پس كسی بر آن نقش حک نكند. و گفت من درخشش آن را در انگشت كوچک وی دیدم. بخارى (۵۸۷۴)، مسلم (۲۰۹۲). [۵۱۲] شرح مسلم، نووی (۱۴/۵۹). [۵۱۳] از فتاوای ابن عثیمین /. [۵۱۴] مسلم (۲۰۹۰).