قسمت ششم: مختصری از اشتباهات محققین شیعه:

خواننده عزیز، می‌دانی ما در مسائل دینی با چه کسانی طرفیم. من سخنی نمی‌گویم و رشته کلام را به دست پیامبر اسلام و امامان و شعرای این آب و خاک می‌دهم:

* روزگاری بر امت من خواهد آمد که از قرآن جز رسم، و از اسلام جز اسم آن باقی نماند. فقیهان آن زمان بدترین فقیهانند در زیر آسمان، فتنه از ایشان برمی خیزد و به ایشان باز می‌گردد. (نبی اکرم ص).

* هر ندایى که تو را بالا کشید آن نـدایـى دان کـه از بـالا رسید.

هر ندایى که تو را حرص آورد
بانگ گرگى دان که او مردم درد

(مثنوی مولوی، د ۲).

* کسی که از خود راضی باشد، شمار ناراضیان او فراوان است. امام هادی.

* و (دوزخیان) می‌گویند: پروردگارا ما از سادات و بزرگان خود اطاعت کردیم پس آنها ما را گمراه کردند. سوره احزاب آیه ۶۷.

* (ای پیامبر) و آنگاه که آنها (منافقین) را ببینی جسم هایشان تو را به شگفت می‌آورد و اگر سخن گویند گوش می‌دهی. گویی که چوبی تکیه داده شده هستند که هر صدایی را علیه خود و بر ضرر خود می‌پندارند. آنها دشمن هستند از ایشان بر حذر باش. خدایشان بکشد چقدر از حق باز می‌گردند. (المنافقون ۴).

* جنید بغدادی: در حدیث یافتم که رسول ÷ فرموده است: در آخرالزمان، زعیم قوم آنکس بود که بدترین ایشان بود و ایشان را وعظ گوید! تذکره الاولیاء - عطار نیشابوری - ص ۴۴۸.

* پیش از آنکه انسان، به خود اجازه محکوم کردن دیگران را بدهد، باید مدت مدیدی را وقف سنجش صلاحیت خود کند. (مولیر ـ مردم گریز).

بیشتر محققین و نویسندگان و سخنرانان شیعه در هنگام تجزیه و تحلیل وقایع تاریخی مرتکب اشتباهات زیر می‌شوند که متاسفانه ریشه آن به خاطری دوری از انصاف و عقل و افتادن به دامن احساسات است: