مادیات، حرص و تفکر یهودیت، شورش ضد عثمانس را رهبری می‌کرد
درسال (۳۵ هـ) ۲۵۰۰ [۶۰]مرد مغرور و شریر و آشوبگر از سرزمین های مصر، کوفه و بصره به هدف قتل عثمان (خلیفهء مسلمانان) بر مدینهء منوره هجوم آوردند، ۲۲ تن شریر در رأس فتنهء ضد عثمانی قرار داشتند، مخصوصا پنج تن آن‌ها قابل ذکر است: عبد الله بن سبای یهودی مشهوربه ابن سوداء، مالک بن حارث أشتر نخعی، محمد بن أبی بکر صدیق، محمد بن أبی حذیفۀ و عمیر بن ضابئ [۶۱].
تعداد ازین پنج تن ناراضیانی نا موجَّه عهد عثمانی بودند ولی جنایتکارانی هم در سطح رهبری قرار داشتند که تا هنوز اسلام را نمی‌پذیرفتند مانند ابن سبا، او می‌خواست از آدرس اسلام برای یهودیت کار کند، کودتای ضدعثمانی توجیه آنچنانی نداشت، اکثریت این نارضیان تا هنوز مرهون سخاوت عثمان بن عفان بودند ولی پاس نعمت را ندانستند، اکثریت قاطع کسانی که دست‌شان به خون عثمان آلوده بود کشته شدند، بدون شک همین قتل برایشان بهتر بود و به بلاء و آزمون گرفتار شدند [۶۲]از چند تن آن‌ها نام می‌بریم:
محمد بن أبی بکر: از طرف خلیفه در مصر بحیث والی گماشته شد پاسخ خلیفه را با پیوستن به آشوبگران داد، کاروان جرم وجنایت را به سمت مدینه بغرض قتل امیر المؤمنین عثمان بن عفانس همراهی کرد.
محمد بعد از شهادت عثمان به لشکر علیس پیوست و یکتن از فرماندهان مشهور علی بود و درسال (۳۷هـ) از طرف علیس بحیث والی مصر گماشته شد بانیروی معاویه بن ابی سفیانب روبرو گردید لشکر محمد در برابر جنگجویان معاویهس تاب نیاورد محمد شکست خورد به خانهء پیر زنی پناه برد ولی دیری نگذشت که دستگیرشد، در قصاص عثمان بن عفانس به قتل رسید و در شکم خرمرده حریق گردید [۶۳].
محمد پسر أبی حذیفه: عثمان، محمد را بعد از شهادت پدرش حذیفهس در آغوش خود پرورید، محمد از خیلفه خواست که برایش وظیفه داده شود، عثمانس برایش گفت: تا هنوز درجایگاهی نیستی که برایت وظیفه داده شود هرگاه دانستم که ازین عهده بخوبی بدر می‌آئی پاسخم مثبت خواهد بود ولی این پروردهء عثمان بجای این که سپاس نعمت را داشته باشد، علیه خلیفه عقده مند گردید و سرود یهودیت او را به وجد آورد پلان ابن سبا بر وی تطبیق شد. بتاریخ (۳۶هـ) در فلسطین به روایتی در مصرکشته شد.
عمیر بن ضابئ: پدر عمیر قومی از انصار را هجو کرد از طرف خلیفه تعزیراً مجازات شد تا محدود زمانی محکوم به زندان گردید قبل از سپری میعاد در زندان وفات یافت، از همین‌جا بود که پسرش عمیر نسبت به خلیفه کینه گرفت و با شورشیان هم دست شد، عمیر از طرف حجاج بقتل رسید.
مالک بن حارث أشترنخعی: جرعهء عسل را نوشید خفه شد و هلاک گردید.
[۶۰] تاریخ طبری ج۳ ص: ۳۹-۴۰ . البدایة و النهایة از ابن كثیر ج۷ ص: ۲۳۹-۲۴۰ .و تاریخ دمشق از ابن عساكر، ج ۳۹ ص: ۳۱۷. [۶۱] تاریخ طبری: ج۲ ص: ۶۳۹، ۶۵۲، ۶۸۲. ابن عساكر: ج۱۱ ص: ۱۱ص: ۳۰۳ ج ۲۴ ص: ۷۹-۸۰، ج ۳۹ ص: ۳۱۷. طبقات الكبرى از ابن سعد، ج ۳ ص: ۷۱، ۷۳، ج ۶ ص: ۱۷۹. مجمع الزوائد از ابن أبی بكر الهیثمی ج۹ ص: ۹۷، ۲۳۱. الإصابة فی معرفة الصحابة از ابن حجرعسقلانی ج ۵ ص: ۶۵۴، الكامل فی التاریخ از ابن الأثیر ج ۳ ص: ۷۲، ۷۳. [۶۲] سیر أعلام النبلاء ج ۳ ص ۴۷۹. [۶۳] سیر اعلام النبلاء ج ۳ ص ۸۰ .