متعه از دید خمینی
همان عروسی چند روزه که با دو لفظ ایجاب و قبول عقد صورت می‌گیرد [۹۷].
عقد متعه این است که با زن می‌گوئی من با تو طبق کتاب و سنت تا فلان روز یا چند سال در عوض اینقدر پول صیغه می‌کنم، اما میان من و تو داد و گرفت میراث نیست اگر زن رضایت نشان داد او زن تو هست و تو مستحق‌ترین شخص با وی خواهی بود [۹۸].
طوسی می‌گوید: «متعه عقدیست که نه شاهد دارد و نه اعلان صورت می‌گیرد، (سازش پشت پرده و پنهانی بدون شاهد و بدون آگاهی حتا چند نفر)» [۹۹].
[۹۷] تحریر الوسیلة، تألف الإمام الخمینی، مؤسسة تنظیم ونشر آثار الخمینی، مطبعة مؤسسة تنظیم ونشر آثار الخمینی - مطبعة مؤسسة العروج ط۱ قم - إیران ۲/ ۷۳۴. [۹۸] - ألفروع فی الكافی - أبی جعفر محمد بن یعقوب بن إسحاق الكلینی المتوفى سنة ۳۲۹هـ ط۴ - ۱۴۰۱هـ - دار التعارف ۲/۴۴، تهذیب الأحكام أبو جعفر محمد بن الحسن الطوسی ۲/۱۹۰، الإستبصار أبو جعفر محمد بن الحسن الطوسی ۳/۱۵۰، وسائل الشیعة إلى تحصیل مسائل الشریعة - الشیخ محمد بن الحسن الحر العاملی المتوفى سنة ۱۱۰۴هـ ، تحقیق: مؤسسة آل البیت لإحیاء التراث - قم - شعبان ۱۴۱۲هـ -۱۴ /۴۶۶. [۹۹] التهذیب ۲/ ۱۸۸، الشیعة والتصحیح، الصراع بین الشیعة والتشیع ص۱۱۱.