مقدمهء دوکتور، خشوعی خشوعی

رسالهء را که تحت عنوان «فتوای علمای بزرگ جامعة الأزهر در بارهء شیعه» زیر نظر دارم برای گرد آورنده و تنظیم کننده‌اش از بارگاه خداوند أجر جزیل را خواهانم واقعاً کاوش وی قابل تقدیر است، چرا نه؟ در راستای حق شناسی وقت خود را بمصرف رسانیده و جهد بیش از حد نموده است، این رساله در حقیقت در مرز اسلام برای دفاع از حریم اسلام پیره می‌دهد، از خداوند می‌خواهم ما، نویسنده و همگان را توفیق عنایت کند تا در گفتار و کردار خود اخلاص داشته باشیم، از ریاء قولی و عملی در امان بمانیم خداوند مددگار و قادر است.

رسالهء زیر نظر طایفهء را که بنام شیعه در أصول با أهل سنت مخالفت دارند به معرّفی گرفته است، گرد آورندهء این رساله به مراجع أصلی شیعه مراجعه نموده و ازکتاب‌های که نزد ایشان از اعتبار ویژه برخور دار می‌باشد نقل قول نموده ازین لحاظ هیچ نوع جفای در حق تشیُّع صورت نگرفته است.

بگونهء مثال یکی از مراجعی که نویسنده از آن نقل قول می‌کند «الکافی» کلینی می‌باشد اصول کافی نزد امامی‌ها کتاب مقدَّسی است، اصول کافی نظر امام مهدی هم را بخود جلب نموده و مورد تأیید وی قرارگرفته است، مرجع دومین همان «فصل الخطاب فی إثبات تحریف کتاب رب الأرباب» - طبرسی می‌باشد و برخی مراجع جدید دیگر مانند «الحکومة الإسلامیة» از خمینی، دقیقاً عبارات این کتب را نقل نموده و بعد از بررسی به نحو عالمانه انتقاد نموده است.

رسالهء زیر دست، نقد بر أصول تشیُّع را از کتب أهل سنت أخذ ننموده است، شیعه چون که اهل سنت را خصم خود می‌پندارد پس استفاده از تعبیر خصم برای انتقاد علیه متَّهم با امانت علمی در تضاد است، ویژگی‌های رساله درین است که درین رساله نظریات و فتوای علمای ثقه و با اعتماد جامعة الأزهر جمع آوری شده است علمای که از اندیشهء شیعه آگاهی دارند و از کتب آن‌ها مطَّلع اند در عین حال از وثوق دینی و امانتداری هم برخوردار می‌باشند، نقل قول از کبار علمای أزهر باعث گردیده است که مجال برای کس باقی نماند که شیعه ستیزی را نظریهء یک مشط از اشخاص و گروه بخصوص بداند، درین رساله از مشایخ، مفتی، مجتهدین و علمای برازندهء أزهر نقل قول شده است.

هستند گروه‌های که تقیه را وسیلهء دروغ پردازی و گمراه سازی جستجوگران گردانیده‌اند، پیهم از مطالب کتب معتبر خود انکار می‌کنند، از پذیرش نوشتار امامان‌شان إباء می‌ورزند، چنین روشِ مکّارانه و چسان تخصُّص در رشتهء مکر و فریب خواننده را شگفت زده می‌سازد، در قبال چنین نیرنگ‌ها تعجب هم بجا است، حقیقت این است که آنچه أئمّهء آن‌ها نوشته اند در حوزه‌های علمی تدریس می‌شود و دین و اعتقاد آن‌ها را اساس گذاری می‌کند ولی این فریب کاری‌ها و این حرکت‌های زیر پوستین تا چه حد مؤثِّر خواهد بود بگمان غالب اینگونه خم خم رفتن‌ها عمر طولانی ندارد اینک می‌بینیم که همه پنهان کاری‌ها به نوبهء خود افشا شده‌اند، و این وسیلهء تخریب شده دیگر کارا نیست، نه در دادگاه خدای بزرگ و نه در نزد علماء و دانشمندان.

آری جای بذر چنین فرهنگ پوچ و از کار افتاده شوره زارِ دل همان قشری است که از أصول شیعه آگاهی ندارند و از بیهوده گوئی‌های کتب آن‌ها بی إطلاع اند، وای برحال این شکار شدگان نا آگاه!، اشخاصی که در جهان بی‌اطلاعی بسر می‌برند نخستین طعمهء شکارچیان تشیُّع خواهند بود، سمت این افراد خیلی‌ها خطیر و استقامت کاری‌شان دشوار است، مخصوصاً مدعوین و شکارشدگان اگر شخصیت‌های با نفوذ و افراد مؤثِّر جامعه باشند وضعیَّت هولناکتر می‌گردد، من در باب این نوع افراد خیلی‌ها نگرانم، اساس نگرانی ام را تهدید آیت قرآن در باب آن‌ها تشکیل می‌دهد، ﴿فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا لِّيُضِلَّ ٱلنَّاسَ بِغَيۡرِ عِلۡمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ١٤٤﴾[الأنعام: ۱۴۴].

ترجمه: «کیست ستمگارتر از آن کس که به خدا دروغ بندد تا به جهل خود مردمان را گمراه کند البته خدا ستمکاران را هدایت نخواهد کرد».

فریضهء نا آگاه، تلاش علم است نه سهیم شدن در جنایت، باید تلاش نماید تا خود را به حق برساند، اینک پیگری حقیقت در عصر حاضر چندان دشوار نیست کتب در دسترس قرار دارد، وسایل شناخت مذاهب بیش از حد است خداوند متعال می‌فرماید: ﴿وَلَا تَقۡفُ مَا لَيۡسَ لَكَ بِهِۦ عِلۡمٌۚ إِنَّ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡبَصَرَ وَٱلۡفُؤَادَ كُلُّ أُوْلَٰٓئِكَ كَانَ عَنۡهُ مَسۡ‍ُٔولٗا٣٦﴾[الإسراء: ۳۶].

ترجمه: «هرگز برآنچه علم و اطمینان نداری دنبال مکن (بی تحقیق درپی سخنی مرو) که (در پیشگاه حکم خدا) چشم و گوش و دل‌ها همه مسؤل اند».

ندانستن یک قضیه و قضایا زیان‌بار نیست، انسان همه چیز را نمی‌داند «خردمندش ندانند هر چه پرسی پاسخ گوید» پیشوایان دین – با این که از علم و فضل بهره مند بودند – از فتوا خویشتن داری می‌کردند با احساس اندک اشتباهی از ابراز نظر امتناع می‌ورزیدند، امام مالک عالم پر آوازه و پرافتخار جهان اسلام در آستانهء مرگ ابراز ندامت نمود، آرزو کرد که کاش ضربهء هر شلاّق را در قبال پاسخی که ارایه نموده‌ام متحمل می‌شدم ولی برای هیچ پرسشی جواب ارایه نمی‌کردم، ملامت پذیری امامی چون مالک بن انس/بیانگر تقوا و زهد وی و درعین حال شخصیت آن بزرگ مرد را تبارز می‌دهد، امام مالک می‌داند که پانهادن درین میدان کار ساده نیست، ولی آنکه علم ندارد و بدون اینکه از حلّ مسئله آگاهی داشته باشد بر صدر گلیم فتوا نشسته است، و به هیچ قیمت آماده نیست که با ابراز بی‌علمی قلندری خود را از دست بدهد و یا با کسر شوکت سیمای علمی‌اش را لکه دار سازد، تظاهر دانائی با این نادانی جسارت بر خدای بزرگ است، گمان می‌کند که خداوند از وی غایب است - العیاذ بالله -.

ما از خود ادای مسؤلیت نموده وجیبهء ما که آگاه سازی امت، نصیحت، بیان حق و راهنمائی می‌باشد این هدف را برای عذر خواهی نزد خداوند متعال ادامه می‌دهیم و از الله متعال برای همه آنانی که التزام دینی دارند خلوص در قول و عمل را خواهانیم، خداوند حاکمیت را از آن اسلام بگرداند، حق و أهل آن را پیروز سازد، باطل و لشکر آن را گرفتار ذلت و رسوای گرداند و درحال مسلمان بودن قبض روح شویم، با صالحین بپیوندیم، خداوند بدین همه قادر است، حسبی الله ونعم الوکیل.

﴿وَٱلَّذِينَ جَآءُو مِنۢ بَعۡدِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ١٠﴾[الحشر: ۱۰].

وصلی الله وسلم وبارك علی نبينا محمد النبي الأمّي الکريم، وعلی أزواجه أمّهات المؤمنين، وذريته، وآل بيته، وأصحابه الطيبين الطاهرين، ومن تبعهم بإحسان إلی يوم الدين، واجمعنا معهم بحبنا له، إنک أرحم الراحمين.

با احترام

دوکتور، خشوعی خشوعی، محمد خشوعی

استاد علوم حدیث و رئیس دانشکدهء اصول الدین.

جامعة الأزهر الشریف - قاهره -

(۱۷ ذوالحجة / ۱۴۲۸ هـ)

مطابق (۲۶ / ۱۲/ ۲۰۰۷ م)