مذهب شیعه از دیدگاه علمای بزرگ ازهر

روایاتی که از أئمَّهء شیعه نقل نشده باشد نمی‌پذیرند، امامان خود را معصوم می‌دانند حتا جمعی مدعی اند که عصمت أئمَّه برتر از عصمت پیامبران است

ملا باقر مجلسی متوفّی (۱۱ ۱۱هـ) می‌گوید: «بدان که شیعهء امامیه اتفاق نظر دارند که أئمّه (ع) از گناه های صغیره و کبیره معصوم اند اصلا گناه از آن‌ها سر نمی‌زند نه عمدی و نه بطورسهو و نسیان نه در تأویل مرتکب خطا می‌شوند و نه خداوند از آن‌ها فراموش می‌کناند» [۱۵۷].

فتوای خمینی:

خمینی (ت ۱۴۰۹ هـ) می‌گوید: «إنّ من ضروريَّات مذهبنا أنّ لأئمّتنا مقاما ًلا يبلغه ملک مقرّب ولا نبيّ مرسل» [۱۵۸].

ترجمه: از جمله مسائل وجوبی و لازمی در مذهب ما این است که امامان ما دارای آن مقامی اندکه نه ملک مقرَّب به آن مقام می‌رسد و نه پیامبران فرستاده شدهء الله.

تقیه: (یعنی برای دفع اندکترین ضرر، خلاف آن چه را که در دل است ابراز نمودن).

عن جعفر بن محمد قال: «إن تسعة أعشار الدين في التقية ولا دين لمن لا تقية له» [۱۵۹].

ترجمه: جعفر صادق می‌گوید: «نه عُشر دین در تقیه است کسی که تقیه ندارد بی‌دین است».

إبن بابویه (ت ۳۸۱ هـ) می‌گوید: «والتقية واجبة لا يجوز رفعها إلی أن يخرج القائم، فمن ترکها قبل خروجه فقد خرج عن دين الله تعالی وعن دين الإمامية وخالف الله ورسوله والأئمّة» [۱۶۰].

ترجمه: تقیه واجب است تا خروج مهدی نسخ تقیه ممنوع می‌باشد، شخصی که قبل از بیرون شدن مهدی تقیه را بگذارد، از دین خدا و از دین امامیه خارج شده و از خدا و رسول و أئمّه مخالفت نموده است.

[۱۵۷] «بحار الأنوار» (۲۵ / ۲۱۱). [۱۵۸] الحکومة الإسلامیة (ص ۵۲). [۱۵۹] «أصول الکافی» - کلینی (۲ / ۲۱۷). [۱۶۰] الإعتقادات - المسمی دین الإمامیّة (ص ۱۱۴) أنظر «المحاسن» - برقی (ص ۲۵۹) «وسائل الشیعة» - حرّ عاملی (۱۱ / ۳۶۰) «بحار الأنوار» - مجلسی (۷۵ / ۴۲۳).