ازدواج و خوشبختی زناشویی در سایه اسلام

۶- علنی کردن ازدواج

مستحب است که ازدواج طبق گفته پیامبر ج علنی گردد. پیامبر اکرم می‌‌‌فرماید: «اعلنوا هَذَا النِّكَاح واجعلوه فِي الْمَسَاجِد واضربوا عَلَيْهِ بِالدُّفُوفِ». [۱۱۵]

ترجمه: «این ازدواج را علنی کنید و در مساجد آن را برگزار نمایید و دف‌‌‌ها را بنوازید».

و همچنین پیامبر ج می‌‌‌فرمایند: «فصل مَا بَين الْحَرَام والحلال ضرب الدُّف وَالصَّوْت». [۱۱۶]

ترجمه: «(در ازدواج) جدایی بین حلال و حرام زدنِ دف و خواندنِ آواز است».

جایز است که علنی کردن ازدواج در مسجد صورت گیرد، اما باید آواز خواندن و دف زند به خاطر احترام به مسجد و رعایت حریم آن، در خارج از مسجد صورت گیرد.

پیامبر ج نکاح سرّی و پنهانی را مکروه و ناپسند می‌‌‌شمرد و امر می‌‌‌فرمود که دف زده شود و گفته شود:

«أتَيْناكم أتَيْناكم فحيُّونا نُحيِّيكم». [۱۱۷]

ترجمه: «آمدیم، آمدیم، بر ما سلام دهید تا بر شما سلام دهیم».

«این یک مصراع از اشعار ملی و مرسوم در میان عرب بوده است که از کلمات زیبا تشکیل شده است و در عروسی هنگامی که دنبال عروس می‌‌‌رفتند، گفته می‌‌‌شد».

به خاطر شادی روح و اظهار آن، آواز خواندن در عروسی به شرط آن که دور از کلمات زشت و بی اخلاقی و دعوت به فساد باشد، اشکالی ندارد.

عامر بن سعد می‌‌‌فرماید: به یک مجلس عروسی رفتم و در آنجا قرظة بن کعب و ابو مسعود انصاری را دیدم و در آن مجلس نزد آنان آوازه خوانده می‌‌‌شد. گفتم: آیا شما صحابه رسول الله و اهل بدر هستید و نزد شما آواز می‌‌‌خوانند. آن‌‌‌ها فرمودند: دوست داری با ما گوش کن و گرنه برو، پیامبر ج اجازه را در عروسی داده‌‌‌اند. [۱۱۸]

حضرت عایشه در مجلس عروسی فارعه دختر اسعد عروسی را تا منزل داماد «نبیط پسر جابر انصاری» همراهی کرد.

«بعداً» پیامبر ج فرمود: عایشه چه چیزی از لهو «آواز» همراه شما بود؛ به راستی که قوم انصار لهو را دوست دارند. [۱۱۹] و «همچنین» حضرت عایشه می‌‌‌فرماید: پیامبر، «پس از عروسی دختر یتیمی که نزد من زندگی می‌‌‌کرد»، به من فرمود: دختر را چه کار کردی؟ عرض کردم «همراهی‌‌‌اش را کرده و» به شوهرش تحویل دادیم. پیامبر ج فرمود آیا جاریۀ دف زن و آواز خوان را همراهش فرستادی؟ عرض کردم چه آوازی بخواند؟ فرمود: أتَيْناكم أتَيْناكم فحيُّونا نُحيِّيكم...». [۱۲۰]

«همچنین» انس بن مالک می‌‌‌فرماید: پیامبر ج در اوایل دورا مدینه از نزدیکی یک عروس گذشت که زنانی او را همراهی می‌‌‌کردند. یکی از زنان همراه، اشعاری می‌‌‌خواند. پیامبر ج فرمود: این‌‌‌ها را نخوان. بخوان: أتيناكم اتيناكم... [۱۲۱]

[۱۱۵] به روایت ترمذی (۱۰۹۸) و امام أحمد (۴/۵). [مؤلف] آلبانی در السلسلة الضعيفة (۹۷۸) می‌‌‌گوید: ضعیف است. [مصحح] [۱۱۶] به روایت ترمذی (۱۰۸۸) و نسائی (۶/۱۲۷) و ابن ماجه (۱۸۹۶) در النکاح. [مؤلف] آلبانی در صحیح الجامع (۴۲۰۶) می‌‌‌گوید حسن است. [مصحح] [۱۱۷] به روایت امام احمد (۴/۷۸). [مؤلف] آلبانی در إرواء الغليل (۱۹۹۵) می‌‌‌گوید: حسن است. [مصحح] [۱۱۸] به روایت نسائی (۶/۱۳۵) و حاکم (۱/۱۰۲، و ۲/۱۸۴). [مؤلف] «دَخَلْتُ على قُرَظَةَ بنِ كَعْبٍ, وأبي مسعودٍ الأنصارِيِّ في عُرْسٍ؛ وإذا جَوَارٍ يُغَنِّينَ, فقلتُ: أَيْ صاحِبَيْ رسولِ اللهِ صلَّى اللهُ عليه وسلَّم- وأهلَ بَدْرٍ ! يُفْعَلُ هذا عندَكم ؟ ! فقالا: اجلس- إن شِئْتَ- فاسْمَعْ مَعَنا, وإن شِئْتَ فاذْهَبْ؛ فإنه قد رُخِّصَ لنا في اللَّهْوِ عند العُرْسِ». آلبانی در تخريج مشكاة المصابيح (۳۰۹۴) می‌‌‌گوید: اسناد آن صحیح است. [مصحح] [۱۱۹] به روایت امام بخاری (۹/۲۲۵). [مؤلف] [۱۲۰] هیثمی در مجمع الزواید (۴/۲۸۹) می‌‌‌گوید: طبرانی در الأوسط روایت کرده است. [مؤلف] «أنَّ جاريةً من الأنصارِ زُوِّجَتْ, فقال النبيُّ صلَّى اللهُ عليه وسلَّم: " أَلَا أَرْسَلْتُمْ معهم مَن يقولُ: أَتَيْناكم أَتَيْناكم فحَيَّانَا وحَيَّاكم». آلبانی در تخريج مشكاة المصابيح (۳۰۹۱) می‌‌‌گوید: اسناد آن حسن لغیره است. [مصحح] [۱۲۱] هیثمی در مجمع الزواید (۴/۲۸۹) می‌‌‌گوید: طبرانی در الأوسط روایت کرده است. [مؤلف] بیهقی در السنن الکبری (۷/۲۸۹) می‌‌‌گوید: مرسل خوبی است. [مصحح]