ازدواج و خوشبختی زناشویی در سایه اسلام

۱- عمل زناشویی عبادت است

اسلام مسأله‌‌‌ی مقاربت را تا مرتبه‌‌‌ی عبادت بالا برده است و برای آن اجر و پاداشی قرار داده است که به همسران می‌‌‌رسد؛ زیرا آن دو با این ازدواج شرعی از مهلکات و گناه‌‌‌ها دوری جسته‌‌‌اند و با هم زندگی می‌‌‌کنند و در جوّی از سازگاری و هماهنگی و ارتباط زیبا در تبادل محبت و عاطفه‌‌‌ای سازگار و مسالمت آمیز به آرامش می‌‌‌رسند.

پیامبر ج می‌‌‌فرماید: «فِي بُضْعِ أَحَدِكُمْ صَدَقَةٌ». [۱۵۴] «در مقاربت هرکدام از شما صدقه‌‌‌ای برای شماست».

پس جماع، صدقه‌‌‌ی مرد به همسرش محسوب می‌‌‌گردد و نهایت نعمت، این است که انسان احساس می‌‌‌کند که تمایلات و رغبت‌‌‌های وی اشباع می‌‌‌گردد و نفسش به آرامش می‌‌‌رسد و با کسب ثواب و اجر از خداوند ﻷ پیروز گشته است. ابن قّیم / می‌‌‌فرماید: هر لذتی به لذت آخرت کمک کند، این لذت محبوب و خوشایند خداوند رب ‌‌‌العالمین است. پس خدا این لذایذ را فراهم کرده است تا اینکه از دو جهت از آن‌‌‌ها لذت برده شود:

۱- از جهت بهره مند شدن و رضایت به آن

۲- از این جهت که این لذت‌‌‌ها، وسیله‌‌‌ای برای رسیدن به لذتی کامل‌‌‌تر از آن یعنی رضای خدا تلقی می‌‌‌گردد (یعنی رسیدن به کمال لذّت‌‌‌ها)».

[۱۵۴] صحیح مسلم (۱۰۰۶). [مؤلف]