د) اجازه ندادن ورود کسی به منزل به فردی که شوهرش از او خوشش نمیآید
یکی دیگر از حقوق مردان بر زنان آن است که کسی را بدون اجازهی شوهرش به منزلش راه ندهد و در این حالت، اطاعت «مرد» بر زن واجب است. رسول الله ج در حجّة الوداع فرمود: «لِنِسَائِكُمْ عَلَيْكُمْ حَقًّ، فَحَقُّكُمْ عَلَيْهنَّ أَلَا يُوطِئْنَ فُرُشَكُمْ مَنْ تَكْرَهُونَهُ، وَلاَ يَأْذَنَّ فِي بُيُوتِكُمْ لِمَنْ تَكْرَهُونَهُ». [۲۱۵]
ترجمه: «زنانتان بر شما حقی دارند و شما هم حقی دارید، حقّ شما بر آنها، این است که به کسی که شما از وی خوشتان نمیآید به منزل راه ندهند و بر فرش شما ننشانند».
حضرت معاذ بن جبلب از پیامبر ج روایت میکند که فرمود: «لَا يَحِلُّ لِامْرَأَةٍ أَنْ تَأْذَنَ فِي بَيْتِ زَوْجِهَا، وَهُوَ كَارِهٌ، وَلَا تَخْرُجَ وَهُوَ كَارِهٌ». [۲۱۶]
ترجمه: «بر زن جایز نیست که کسی را که شوهرش از او بدش میآید، اجازه ورود دهد و نیز «بدون اجازهی» او در حالی که شوهرش ناراضی است، از خانه خارج شود».
[۲۱۵] به روایت ترمذی (۱۱۶۳) در الرضاع و ابن ماجه (۱۸۵۱) در النکاح. [مؤلف] آلبانی در صحیح التغریب (۱۹۳۰) میگوید: حسن لغیره است. [مصحح] [۲۱۶] هیثمی در مجمع الزوائد (۴/۳۱۳) میگوید: طبرانی روایت کرده است. [مؤلف] آلبانی در غاية المرام (۲۴۶) میگوید: ضعیف است. [مصحح]