ازدواج و خوشبختی زناشویی در سایه اسلام

شوخی و مزاح با زن

از جمله مهم‌‌‌ترین اموری که لازم است شوهر به آن اهمیت دهد، شوخی و مزاح با زن به خصوص قبل از جماع است. این کار تأثیر بسیار مهمی بر ارتباطات روحی و جنسی بین زن و شوهر می‌‌‌گذارد. لذت جسمی، نزاکت و متانت خاصی را از طرف مرد می‌‌‌طلبد؛ چرا که لازم است به همسرش یک تمایل صادق، عطوفت کامل و محبتی پابرجا ارائه دهد.

همسر دانا و حکیمه هم می‌‌‌تواند با خوش ذوقی و زینت و نظافت و پاکیزگی بدنش، تمایل و رغبت همسرش را جلب نماید و او را به آسانی و سهولت به اوج ارتباط برساند؛ پس محبت مایه‌‌‌ی سعادت است، اما جماع بدون مقدّمه به یک عمل وحشیگرانه تبدیل می‌‌‌شود که مرد به خاطر قضای حاجتش به سوی زن حمله ور می‌‌‌شود، سپس با حالت نفس زنان دور می‌‌‌شود. اگر مرد احساسات و صفا و صمیمیت زن را درک کند، این امر موجب می‌‌‌گردد که اشتیاق زن بیشتر و بهتر شود. بنابراین، بر مرد لازم است که شوخی و مزاح را به یک مدت که گاه طول هم می‌‌‌کشد، انجام دهد؛ چرا که این عمل برای انگیختن تمایلات بین زوجین است تا اینکه آن‌‌‌ها را به حالت آرامش کامل و نهایت شادی و سرور برساند. به این دلیل، اسلام به مزاح و شوخی با همسر ارزش و اعتبار قایل است. پیامبر ج می‌‌‌فرماید: «کُلُّ شَیْءٍ لَیْسَ مِن ذکرِ اللهِ لَهو ولعب إلّا أن یَکونَ أربعة: مُلاعَبَة الرَّجُلِ امرأتَه وتَأدیبُ الرَّجلِ فَرَسَه وَمشيُ الرَّجُلِ بینَ الغَرَضَین وَتَعلیمُ الرَّجلِ السّباحة». [۱۵۲] «كُلُّ شَيْءٍ لَيْسَ فِيهِ ذِكْرُ اللهِ فَهُوَ لَهْوٌ وَلَعِبٌ إِلَّا أن يكون أَرْبَعَة: مُلَاعَبَةُ الرَّجُلِ امْرَأَتَهُ، وَتَأْدِيبُ الرَّجُلِ فَرَسَهُ، وَمَشْيُهُ بَيْنَ الْغَرَضَيْنِ، وَتَعْلِيمُ الرَّجُلِ السَّبَّاحَةَ».

ترجمه: «هر چیزی که ذکر خدا در آن نباشد، لهو و لعب به حساب می‌‌‌آید، به جز این چهار عمل:

۱- مزاح و شوخی مرد با زنش

۲- تربیت و پرورش اسب البته برای مردان

۳- رفتار و امر انسان در بین دو هدف که جهت تیراندازی نصب می‌‌‌شود. (آموزش تیراندازی)

۴- یادگیری شنا برای مردان».

از جمله اعمال مزاح و شوخی با زن، نرم خویی و همچنین انتظار کشیدن و عجله نکردن است تا هوس و خواهش زن نیز فرو بنشیند و او نیز به کام دل خویش برسد؛ زیرا انزال شهوت زن در برخی از موارد دیر انجام می‌‌‌گیرد، پس لازم است که مردان به این فرموده‌‌‌ی پیامبر ج توجه نمایند. «لاَ يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ، حَتَّى يُحِبَّ لِأَخِيهِ مَا يُحِبُّ لِنَفْسِهِ». [۱۵۳]

ترجمه: «ایمان برای هیچ کدام از شما حاصل نمی‌‌‌شود، مگر اینکه آنچه را برای خویش دوست دارد، برای برادرتان هم دوست داشته باشد».

پس آیا نزدیک‌‌‌تر «و دوست‌‌‌تر» از همسر در این لحظات وجود دارد. اگر از ما بپرسند، چگونه مرد به نهایت لذت در جماع می‌‌‌رسد؟ جواب را در موارد ذیل می‌‌‌یابیم:

[۱۵۲] السنن الکبری، نسایی (۸۸۹۰). منذری گوید: اسناد آن جید است و آلبانی گوید: صحیح. السلسة الصحيحة، ح (۳۱۵)، صحيح الجامع الصغير وزيادته، ح ۴۵۳۵. [مصحح] [۱۵۳] به روایت امام بخاری (۵۷ – ۱/۵۶) و امام مسلم (۴۵) هر دو در باب الإیمان. [مؤلف]