۲- بوسیدن قبل از جماع
حضرت عایشهب فرمودند: پیامبر ج بعضی از همسرانش را میبوسید و سپس به سوی مسجد میرفت؛ در حالی که وضویی نمیگرفت «تجدید وضو نمیکرد». [۱۵۵]
بوسیدن، اثر بسیار مهمی در ایجاد محبت و نزدیکی احساسات دارد و زمینهای برای به هم رسیدن «قرب و محبت زیاد» به حساب میآید و اهمیت این عمل به گونهای است که پیامبر ج حتی هنگام روزهدار بودن نیز آن را ترک نمیکرد. به گونهای که پیامبر همسرانش را میبوسید، در حالی که روزه بودند. [۱۵۶]
ام سلمهل فرمود: «ان رسول الله يُقَبِّلُ وَهُوَ صَائِمٌ»، «رسول الله (زنانشان را) میبوسید، در حالی که روزه دار بود».
بوسه، مفید و تحریک آمیز است؛ زمانی که به طول میانجامد و دو تا لب روی هم قرار میگیرند و چشمان را بر هم نهاده و آنها را باز و بسته میکنند، همراه با ارتباط کلی بدن و تبادل نفسهای گرم و عمیقی که از جان برمیخیزد و نگاههای هوس انگیز، که همه آنها نفس را شاد و مسرور میکند و جوّ مناسبی را برای آغاز جماع آماده مینماید.
بوسه فقط مخصوص دو لب نیست؛ بلکه جایز است که بر تمام بدن انجام گیرد، تا اینکه شهوت را تحریک کند و عاطفه را در حدّ بالایی برانگیزاند.
[۱۵۵] به روایت ابوداود (۱۷۹ – ۱۷۸) و ترمذی (۸۴) و ابن ماجه (۵۰۲) و امام احمد (۲۰۷ و ۱۰ و ۶/۲) در الطهارة. [مؤلف] آلبانی در صحیح ابوداود (۱۷۹) میگوید: این حدیث صحیح است. [مصحح] [۱۵۶] به روایت امام بخاری (۴/۱۷۹) و امام مسلم (۱۱۰۶) رقم (۶۵) در الصوم. [مؤلف]