هـ) زن نباید بدون اجازه شوهر خود روزه مستحبی بگیرد
علت نهی این امر، این است که مرد حق دارد که در هر روزی از زنش، استمتاع بجوید و نیز بر زن واجب است که بدون هیچ گونه تأخیری از او اطاعت نماید؛ پس جایز نیست که عبادت مستحبی بدون اجازهی مرد به خاطر حقوق جنسی انجام داده شود.
پیامبر اکرم ج میفرماید: «لَا تَصُومُ الْمَرْأَةُ وَبَعْلُهَا شَاهِدٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ». [۲۱۷]
ترجمه: «زن نباید روزه (مستحبی) بگیرد، در حالی که شوهرش شاهد و ناظر آن است (شوهر در خانه است)، مگر به اجازه او».
زنی پیش پیامبر اکرم ج آمد و از شوهرش شکایت میکرد که «به زور» او را وادار میکند که روزهاش را افطار کند. هنگامی که پیامبر ج علت این امر را جویا شد، گفت: من مردی جوان هستم و نمیتوانم زیاد صبر کنم. بر این اساس، پیامبر ج فرمود: «لَا تَصُومُ الْمَرْأَةُ إِلَّا بِإِذْنِ زَوْجِهَا». [۲۱۸]
ترجمه: «زن نباید بدون اجازهی شوهرش روزه مستحبی بگیرد».
[۲۱۷] به روایت امام بخاری (۹/۲۹۳) در النکاح و امام مسلم (۱۰۲۶) در الزکاة. [مؤلف] [۲۱۸] به روایت ابی داود (۲۴۵۹) در الصوم. [مؤلف] آلبانی در تخريج مشكاة المصابيح (۳۲۰۵) میگوید: اسناد آن صحیح است. [مصحح]