ب) حفظ مال
بر زن به خاطر اطاعت از شوهرش واجب است از اموال او محافظت کند و از اسراف و تبذیر پرهیز نماید و بدون اجازهی شوهرش انفاق نکند و مال او را فقط با رضایت شوهرش به دیگری ببخشد.
پیامبر ج میفرماید: «لاَ تُنْفِقُ امْرَأَةٌ شَيْئًا مِنْ بَيْتِ زَوْجِهَا إِلاَّ بِإِذْنِه، قِيلَ: يَا رَسُولَ اللهِ، وَلاَ الطَّعَامُ؟ قَالَ: ذَالِكَ هُو أَفْضَلُ أَمْوَالِنَا». [۲۱۲]
ترجمه: «زن باید چیزی را از خانهی شوهرش بدون اجازهی او به کسی نبخشد. گفته شد یا رسول الله! حتی طعام؟ پیامبر فرمود: آن برترین اموال ماست».
پیامبر ج فرمود: «لَيْسَ لِامْرَأَةٍ أَنْ تَنْتَهِكَ مِنْ مَالِهَا شَيْئًا إِلَّا بِإِذْنِ زَوْجِهَا إِذَا مَلَكَ عِصْمَتَهَا». [۲۱۳]
ترجمه: «برای زن تا زمانی که شوهر دارد، جایز نیست که از اموالش چیزی را بدون اجازهی وی به دیگری ببخشد».
از حضرت عباده بن صامت روایت شده است که از پیامبر ج روایت نموده است که ایشان فرمودند: زن نباید بدون رضایت شوهرش چیزی را به کسی ببخشد. جز به رضایت او. [۲۱۴]
بنابراین حق اموال مخصوص مرد است؛ چرا که تدبیر و دوراندیشی وی بر خرج و نفقات «خانواده» بیشتر است.
[۲۱۲] به روایت ابوداود (۳۵۶۵) در البیوع و ترمذی (۶۷۰) در الزکاة و ابن ماجه (۲۲۹۵) در التجارات. [مؤلف] آلبانی در تحقیق روایت ترمذی (۶۷۰) میگوید: حسن است. [مصحح] [۲۱۳] هیثمی در مجمع الزوائد (۴/۳۱۵) میگوید: طبرانی آن را روایت کرده است. [مؤلف] آلبانی در صحیح الجامع (۷۲۳۸) میگوید: صحیح است. [مصحح] [۲۱۴] هیثمی در مجمع الزوائد (۴/۳۱۵) میگوید: طبرانی و احمد روایت کردهاند. [مؤلف]