ج) خدمتگذاری زن برای مرد
اسلام یک نظام همکاری دو جانبه بین مرد و زن برقرار نموده است؛ به گونهای که مرد در خارج از خانه به تلاش و کوشش و کسب و کار میپردازد و زن به ادارهی خانه و تربیت فرزندان میپردازد و اسباب راحتی و آرامش را مهیا مینماید.
پیامبر اکرم ج بین حضرت علیس و همسرش فاطمه زهرال حکم کرد که فاطمهل امور مربوط به خانه را انجام دهد و علیس به کسب و کار تلاش «در خارج از خانه» بپردازد.
از اسماءل دختر ابوبکر سروایت شده است که گفت: من تمام اعمال خانهی زبیر را انجام میدادم و به او خدمت میکردم و او اسبی داشت که من از آن نگهداری میکردم و برای او علف میچیدم و میآوردم. همچنین حضرت اسماء به آن علوفه و آب میداد و با سطل از «چاه» آب میکشید، خمیر میپخت و از زمینشان که □(۲/۳) فرسخ دور بود، ظرف خرما را روی سر میگذاشت و به منزل میآورد.
ابن قیم گفته است: در صحت خدمت کردنِ زن به شوهر هیچ شکی وجود ندارد. در این مورد تفاوت و فرق گذاشتن بین زن زیبارو و یا زشترو، فقیر یا ثروتمند جایز نیست. خدمتهای اسماء به شوهرش با وجود آن که وی از شریفترین زنان دنیا است، شایان ذکر است. او نزد پیامبر اکرم آمد و از او نسبت به خدمتگذاری «خویش» شکایت کرد، اما پیامبر ج اعتراض وی را نپذیرفت.