ازدواج و خوشبختی زناشویی در سایه اسلام

۱۰- ایجاد رابطه‌‌‌ی نیکو بین مادر شوهر و عروس

اسلام بر زن و شوهر فرض نموده است که حسن معاشرت و رابطه‌‌‌ی صمیمانه‌‌‌ای داشته باشند و بین آن‌‌‌ها مودّت و رحمت برقرار نموده است؛ پس واجب است با دیگران بخصوص با خانواده‌‌‌ی همدیگر ارتباطی صمیمانه داشته باشند.

زن از این امر که رابطه‌‌‌ی شوهرش را با خانواده‌‌‌اش را مکدر نماید، بر حذر داشته شده است؛ چرا که در این کار معصیت خدا و رسول خدا وجود دارد؛ پس نافرمانی والدین عملی ناپسند است که باعث قطع صله‌‌‌ی رحم و سنگدلی می‌‌‌گردد و ارتباط را از بین می‌‌‌برد.

افراد خانواده چراغ راه و نور زندگی هستند، نه سوزان یا خار کشنده و باید همسران به این فرموده‌‌‌ی خداوند عمل نمایند که تبارک و تعالی می‌‌‌فرماید:

﴿وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنًاۚ﴾ [الإسراء: ۲۳].

«الا ای انسان! پروردگارت فرمان داده است که جز او را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید و با آنان نیکو رفتار نمایید».

و سعادت خانواده زمانی تحقق می‌‌‌پذیرد و ادامه می‌‌‌یابد که زن، شوهر خویش را در انجام وظایف مربوط به اقوامش و دوام صله‌‌‌ی رحم او و صله‌‌‌ی رحم خویش نسبت به آن‌‌‌ها کمک نماید و همچنین زن باید مرد را در اطاعت خدا یاری دهد و در احترام نسبت به او احسان و نیکی به آن‌‌‌ها مهربانی و دلسوزی و یاد‌‌‌آوری زحمات خانواده‌‌‌اش نسبت به او کمک نماید؛ پس در این حال است که مهربانی و دلسوزی و رحمت بین فرزند و خانواده‌‌‌اش ادامه می‌‌‌یابد. همچنین اسلام، مادر شوهر را از ظلم و سختگیری بر حذر می‌‌‌دارد و او را به برپایی صلح و آرامش دایم با عروس که مانند دخترش است، دعوت می‌‌‌کند و شایسته است او با عروسش با مهربانی و أنس و شفقت همانند برخورد او نسبت به فرزندش عمل نماید و بدین گونه محبت و آرامش برپا می‌‌‌گردد و خانواده در صلح و صفا به سر می‌‌‌برد.