طاعون

دوباره بازگشتند

عبیدیان، آل‌بویه و قرامطیان، دولت بنی‌عباس را تضعیف نمودند و اراضی اسلامی را تقسیم نموده، کفر و عقاید زنادقه را در هر جا که قدم نهادند، رواج دادند. تا آنجا که نزدیک بود [از شدت این گناهان] چشم‌ها از حدقه در بیاید و جان‌ها به لب رسیده بود. سرانجام صلاح‌الدین ایوبی برخاست و سرزمین شام و مصر را از مجوسیان پاک نمود. و سنت مصطفی  ج را برای مسلمانان اعاده کرد.

مسلمانان گمان کردند که بعد از صلاح الدین - در سال ٥٦٨ - دیگر باطنی‌ها سر بر نمی‌آورند. اما - خداوند  ﻷ آنـان را بکشد – دوبـاره به فعالیت‌های سِرّی و مخفیانه روی آوردند و سازمان‌هـای مخفی آنان از داخل سرداب‌های تاریک رشد و نمو یافت. این در حالی بود که ارتش‌های اسلامی درِ پایتخت‌های اروپایی را در زمان عثمانیان که خداوند  ﻷ به وسیله‌ی آنان جهان اسلام را متحد ساخت، می‌کوبیدند.

در همین زمان باطنی‌ها خود را آماده می‌کردند که با اعتقادات قدیمی خود که هیچ تغییری جز تغییر اسم در آن رخ نداده بود، از سوراخ‌ها و لانه‌هایشـان بیرون آیند. کـه عبارت بودند از: صفویـان، بهائیـان، قادیانی‌هـا، دروزیـان، نصیریـان، حشاشیون و اسماعیلیان.

باطنی‌ها بازگشتند تا نقش قدیمی خود را دوباره ایفا کنند. برگشتند تا با دوستی با دشمنان خداوند  ﻷ و همکاری آنان علیه مسلمین عمل نمایند. آنها با بریتانیا، پرتغال، فرانسه و روسیه‌ی قیصری همکاری نمودند.

آنان دوباره بازگشتند تا وحدت اسلامی را تکه‌تکه نمایند.

ممکن است کسی بپرسد: چرا دروزیه، نصریه، بهائیت و اسماعیلیه با تاریخ ایران عجین شده‌اند؟!.

در جواب باید گفت که هم‌اکنون در ایران دروزی یا نصیری وجود ندارد. اما بهایی‌ها و صفویان در ایران هستند. اما کسانی هم که مذاهب دروزی و نصیری را تأسیس کردند، فارس و مجوسی بودند.

محمد بن نصیر یک فارس مجوسی و از بزرگان بنی نمیر بود. حمزه بن علی زوزنی نیز یک فارس مجوسی از منطقه‌ی زوزن در ایران بود. نمی‌خواهیم مطلب را طولانی نموده و بر اقوال [و اعتقادات] دروز یـا نصیری‌هـا که می‌گفتند از نسل قحطان یا عدنـان هستند، رد بدهیم. اما در هرصورت اعتقادات دروز و نصیریان همان اعتقادات مجوسیانی چون مانی، زرتشت و برخی اعتقادات مزدک بود و کسی نمی‌تواند این مسئله را انکار کند.

در بخش سیاسی این کتاب از همکاری‌های محکم و عمیق ایران و نصیریان که پایه‌ها و پیمان‌نامه‌های ناشی از آن روز به روز قوی‌تر و بیشتر می‌شود، به طور خاص بحث خواهیم کرد.

بنابراین در این فصل درباره‌ی دروزی‌ها و نصیری‌ها بحث می‌کنیم. و این یک گذر و عبور سریع از مهمترین حرکات و جنبش‌های جدید باطنی است که اصل و اساسی شیعی دارند.