مزارها و قبرها در نزد خمینی
خمینی درباره‌ی منزلت تربت حسینی (خاک کربلا) در نزد شیعیان می‌گوید: «تربت حسینی، افضل است - یعنی برای موضع سجده نسبت به دیگر خاک‌ها برتر است - به گونه‌ای که این سجده زمین و آسمان هفت‌گانه را می‌شکافد و - به ملأ اعلی - صعود می‌کند»[١٧٢].
خصوصیتی که این خاک در نزدشان دارد، این است که شفادهنده است، به همین خاطر در شرعشان به خوردن آن، تشویق شده است. و هیچ خاک دیگری به این مقام و منزلت نمی‌رسد حتی خاکِ قبر رسول الله ج .
خمینی می‌گوید:
«[خوردن] خاک قبر سیدمان ابی عبدالله الحسین، برای شفا، از بقیه‌ی خاک‌ها استثنا شده است و خوردن آن با بقیه‌ی خاک‌ها، و نیز اگر بیش از یک نخود متوسط باشد، جایز نیست. و خاک قبرهای دیگر حتی قبر پیامبر ج و ائمه علیهم السلام به این مقام و منزلت نمی‌رسد»[١٧٣].
از مقدساتشان، مسجد کوفه است که در فضل و منزلت به مسجد مکه و مدینه می‌رسد. خمینی می‌گوید: «و افضل آنها - یعنی مساجد - مسجدالحرام است سپس مسجدالنبی سپس مسجد کوفه و اقصی»[١٧٤].
درباره‌ی شروط اعتکاف می‌گوید:
«پنجم: اینکه در یکی از مساجد چهارگانه باشد: مسجدالحرام و مسجدالنبی ج و مسجد کوفه و مسجد بصره و در غیر اینصورت اشکال دارد»[١٧٥].
مقدسات و کعبه‌هایشان بسیار است و افسانه‌هایی که در فضلشان نوشته‌اند به شمارش نمی‌آید. ولی ما اختصاراً به آنچه که فقط خمینی آورده، اکتفا می‌کنیم.
نماز در مزارها و قبرها در نزدشان مشروع و با فضیلت است. خمینی می‌گوید:
«هیچ اشکالی ندارد که پشت قبر ائمه یا در طرف راست آن و یا چپ آن نماز خواند، اگر چه اولی‌تر آن است که نماز را کنار سر ایشان و به صورتی که مساوی امام نباشد، خواند»[١٧٦] .
و نیز گفته است: «و همچنین، نماز در مزارهای ائمه علیهم السلام مستحب است خصوصاً مزار امیرالمؤمنین ÷ و ابی عبدالله حسین ÷»[١٧٧]. به همین سبب شیعیان نسبت به ساختن و زینت دادن این مزارها و مساجد، بسیار اهمیت میدهند.
استاد ندوی درباره‌ی مزار «علی الرضا» در مشهد می‌گوید:
«هنگامی‌که غریبه‌ای وارد مزار سیدنا علی ابن موسی الرضا می‌شود، هیچ احساسی جز اینکه گویی در حرم باشد، نمی‌کند و خود را غرق در حج می‌بینند. صدای گریه و زاری و شیون مردان و زنان در آن طنین‌افکن است. بوسیله‌ی گران‌بهاترین زینت‌ها، آراسته شده و ثروت ثروتمندان و صدقات فقیران بدانجا سرازیر می‌شود.
اما مساجد از کمی نمازگزاران و تقوای افراد آن، شکایت می‌کند»[١٧٨].
صاحب کتاب «التحفه الإثنی عشریه» می‌گوید:
«آنها قبرهای امامان را تعظیم کرده و به دور آن طواف و به‌سوی آن و پشت به قبله نماز می‌خوانند و غیر از این امور دیگری را هم انجام میدهند که کارهای مشرکین با بت‌هایشان در برابر آن ناچیز است. اگر شکی برای تو در این زمینه وجود دارد، روز شنبه به مرقدهای موسی کاظم و محمد جواد ب برو و کارهای آنان را تماشا کن. با این وجود، این‌ها همه یک دَهُم کارهایی است که نزد قبر امام علی کرم الله وجهه و مرقد امام حسین س انجام میدهند. و کسی که عاقل باشد، - العیاذ به الله - شکی در شرک ورزیدن آنها نمی‌کند»[١٧٩].
[١٧٢]- «تحریر الوسیلة» ج١، ص١٤٩.
[١٧٣]- همان ج٢، ص١٦٤.
[١٧٤]- همان ج١، ص١٥٢.
[١٧٥]- همان ج١، ص٣٠٥.
[١٧٦]- همان ج١، ص١٦٥.
[١٧٧]- همان ج١، ص١٥٢.
[١٧٨] - مجله‌ی اعتصام شماره‌ی ٣ سال ٤١.
[١٧٩]- مختصرالتحفه الإثنی عشریه.