طاعون

خمینی و امامت

امامت یکی از ارکان دین شیعه است و خمینی آن را مانند شهادتین می‌داند که باید به میت قبل از فوتش تلقین شود. او می‌گوید: «تلقین شهادتین و اقرار به امامت ائمه‌ی دوازده‌گانه به او مستحب است».

و نیز نوشتن آن بر کفنش و می‌گوید:

«باید بر میانه‌ی کفن و صورت نوشته شود که فلانی پسر فلانی به لاإله إلا الله و محمد رسول الله شهادت داده و نیز شهادت داده که علی و حسن و حسین - و ائمه را می‌شمارد - تا آخرشان، امامانش و بزرگان و رهبرانش می‌باشند و همچنین شهادت داده که زنده شدن در روز قیامت و جزا و پاداش حق است».

و این شهادت را بعد از دفن تکرار می‌کند. او همچنین می‌گوید:

«از مستحبات دفن کردن این است که پدرش آن شهادت را به او تلقین کند یا اینکه به کسی امر کند که پس از اتمام تدفین و بازگشت تشییع‌کنندگان، با صدای بلند اصول دین و مذهبش، از جمله اقرار به توحید و رسالت سیدالمرسلین و امامت ائمه‌ی معصوم را بیان کند».

او در کتابش – حکومت اسلامی- به بیان این اعتقاد می‌پردازد و می‌گوید:

«مـا به ولایت معتقدیم و اعتقاد داریم که پیامبر جانشین بعد از خودش را تعیین کرده و این کار را قطعاً انجام داده .. و اگر انجام نمی‌داد رسالتش را ابلاغ نکرده بود».

و همچنین می‌گوید: «اگر رسول‌الله جانشین بعد از خودش را تعیین نمی‌کرد رسالتش را انجام نداده بود». و نیز می‌گوید: «و این کلام خداوند بود که وحی شد که کسی را در بین مردم جانشین خود کند و او نیز آنچه را که امر شده انجام داد و امیرالمؤمنین علی را برای خلافت برگزید».

او به نشر این اعتقاد دعوت می‌کند و می‌گوید:

«ولایت را به مردم بشناسانید همانگونه که هست و برایشان بگویید من به ولایت معتقدم و به اینکه پیامبر به دستور خداوند برای خود جانشین برگزید»[١٥٤].

او تلاش برای برپایی دولت شیعی را جزئـی از ایـمان به ولایت می‌بیند، بلکه آن را عین ولایت می‌داند و می‌گوید: «ستیز و کشمکش برای تشکیل حکومت همان ایمان به ولایت است»[١٥٥].

او هیچ‌گونه اطاعتی از حکام مسلمانان را جز برای ائمه و نوایبشان جایز نمی‌داند منظور از حکام مسلمین کسانی هستند که شرع خداوند را در جامعه اجرا می‌کنند و درباره‌ی آیه‌ی کریمه‌ی: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُواْ ٱلرَّسُولَ وَأُوْلِي ٱلۡأَمۡرِ مِنكُمۡ﴾ [النساء: ٥٩][١٥٦]. می‌گوید: خداوند اطاعت ولی امر را بر ما فرض گردانیده است و اولوالامر بعد از پیامبر همان ائمه اطهارند، کسانی که به بیان احکام و تنفیذ آن مکلف شده‌اند[١٥٧].

[١٥٤]- «حکومت اسلامی» ص٢٠.

[١٥٥]- همان ص٢٠.

[١٥٦]- «ای كسانی كه ایمان آورده‌اید! از خدا (با پیروی از قرآن) و از پیغمبر (خدا محمّد مصطفی با تمسّک به سنّت او) اطاعت كنید، و از كارداران و فرماندهان مسلمان خود فرمانبرداری نمائید».

[١٥٧]- همان ص٢٤.