عبادت فراوان ابوهریرهس:
از ابو عثمان النهدی منقول است، گفت: «ابوهریره را هفت شبانه روز مهمانی کردم او و همسرش و غلامش در سه ثلث شب به دنبال هم میآمدند. این یکی میآمد، نماز شب میخواند، بعد دیگری را از خواب بیدار میکرد» [۱۲۱].
ابو عثمان در مورد شیوهی ابوهریره در هر شب [به نقل از او] میگوید: «من شب را به سه قسمت تقسیم میکنم. یک ثلث آن میخوابم و یک ثلث آن به قیام و شب زندهداری مشغول میشوم و یک ثلث آن به یادآوری احادیث رسول خدا جمشغول میشوم» [۱۲۲]. انسان مسلمان لغزشها و گناهان صغیرهی خود را بزرگ میشمارد، لذا ابوهریره را میبینیم که گوید: «همانا من در هر شبانهروز هزار بار از خداوند طلب بخشش و غفران میکنم و این مقدار به اندازهی گناهان من است» [۱۲۳]. یکی از سخنان زیباولطیف او که بر کثرت دعا و توسلش دلالت مینماید، سخنی است که ابن حجر از اسماعیلی روایت کرده که (ابوهریره) گوید: «بخیلترین انسانها کسی است که به سلام کردن بخل ورزد. ناتوانترین آنها کسی است که از دعا عاجز باشد» [۱۲۴]. «ابوهریرهسروزهای دوشنبه و پنجشنبه را روزهی سنت میگرفت» [۱۲۵].
او و حضرت عمر ده روز اول ماه ذی الحجة به بازار میآمدند و تکبیر میگفتند و مردم نیز به تبعیت از تکبیر آنان، تکبیر سر میدادند [۱۲۶]. در عین حال بر دو رکعت نماز فجر بسیار تاکید میورزید و میگفت: «دو رکعت [نماز سنت] فجر را ترک مکن ولو در راه و سوار بر اسب باشی» [۱۲٧].
[۱۲۱] بخاری ج ٧/ص۱۰۲ سند احمد ج ۲/ص۳۵۳ [۱۲۲] الدارعی ج ۱/ص۸۲ [۱۲۳] تذکره الحفاظ ج ۱/ص۳۵ [۱۲۴] فتحالباری ج ۱۱/ص۴٩۸ و گفته با سندی بر شرط بخاری [۱۲۵] مصنف ابن ابی شیبه ج ۳/ص۴۲ [۱۲۶] بخاری ج ۲/ص۲۴ [۱۲٧] مصنف ابی ابی شیبه ج ۲/ص۲۴۱