محبت بیش از اندازه‌ای که با حسن داشت:
این بار احادیثی را از ابوهریره مورد بحث قرار می‌دهیم که در خصوص حب او نسبت به حسن بن علی رسیده است.
وقایع و اخباری که در میان ابوهریره و حسن به وقوع پیوسته است، دلالت می‌کند بر این‌که ابوهریره محبت فراوانی نسبت به حسن در دل داشت، محبتی که هیچ کدام از محبان حسن به درجه‌ی آن نرسیدند.
ابوهریره میگوید: «حسن بن علی در حالی که گردنبندی در گردن داشت، بر خواست که برود. رسول خدا جآغوشش را باز کرد. حسن هم آغوشش را باز کرد، سپس رسول خدا جاو را در آغوش گرفت و گفت: خداوندا من حسن را دوست می‌دارم، پس تو هم او را دوست بدار و نیز کسانی که او را دوست می‌دارند، دوست داشته باش و از روزی که چنین رفتاری را از رسول خدا جنسبت به حسن دیدم، هیچ احدی نزد من محبوب‌تر از حسن بن علی نبود» [۴۶۵].
ابوهریره ماجرای دیگری را از حسن و پیغمبر جروایت کرده و میگوید: «هنوز محبت حسن را فراموش نکرده‌ام از روزی که رفتاری را از رسول خدا جنسبت به او دیدم و آن این‌که حسن را دیدم در حالی که در دامن رسول خدا جقرار داشت، انگشتانش را در ریش رسول خدا جفرو می‌کرد، پیغمبر هم زبانش را در دهان حسن می‌گذاشت. سپس گفت: خداوندا من حسن را دوست دارم، پس تو هم او را دوست داشته باش [۴۶۶].
سعید المقبری صحنه‌ی دیگری را نقل کرده که در آن ابوهریره از محبت نسبت به حسن تعبیر می‌نماید. نامبرده میگوید: «با ابوهریره بودیم که حسن بن علی بن ابی‌طالب بر ما وارد شد، سلام کرد و جوابش را دادیم، اما ابوهریره متوجه نشد و لذا گفتیم: ای ابوهریره اینک حسن بن علی بر ما سلام کرد. ابوهریره به او نزدیک شده و جواب داد: سلام بر تو ای سرورم. سپس ادامه داد: از رسول خدا جشنیدم که گفت: او (حسن) سید است [۴۶٧].
بر این اساس جای تعجب نیست که دیدیم ابوهریره روزی که حسن به رحمت خدا پیوست، گریست و مردم را هم به گریستن دعوت نمود.
شاهدی که در آن روز حضور داشته، میگوید: «ابوهریره را روزی که حسن وفات یافت، دیدم بر بام مسجد ایستاده و می‌گریست و با صدای بلند می‌گفت: ای مردم امروز محبوب رسول خدا جاز دنیا رفت، پس گریه و زاری کنید [۴۶۸].
[۴۶۵] بخاری ج٧ ص۲۰۵ [۴۶۶] المستدرک ج۳ ص۱۶٩ روایت با سند صحیح [۴۶٧] همان [۴۶۸] التهذیب ج۲ ص ۳۰۱