قاضیان مدینه‌ی مشرفه درود و سلام خدا بر ساکنش [رسول خدا ج]باد:
و از میان آن‌ها:
ابوسلمه‌ی پسر عبدالرحمن بن عوف که به مدت چند سال قضاوت مدینه را به عهده داشت [۳۲۶]و روایات او از ابوهریره فراوانند و در همه‌ی مدوّنات حدیث وجود دارند [۳۲٧].
و عراک بن مالک، تابعی مورد اطمینان و قاطع در حق، او هم تولیت مسند قضاوت در مدینه را به عهده داشت [۳۲۸]. مثل این‌که در زمان خلیفه عمر پسر عبدالعزیز مسؤلیت تولیت قضاوت مدینه به او واگذارگردیده است، و روایاتش از ابوهریره فراوانند [۳۲٩].
عبدالرحمن پسر ابی‌عمره‌ی انصاری: نامبرده مسوولیت قضاوت مدینه را به عهده گرفت [۳۳۰]. و احادیث فراوان از ابوهریره روایت کرده است [۳۳۱]. و عمر پسر خلده‌ی انصاری زرقی، تولیت قضاوت مدینه را به عهده گرفت [۳۳۲]. مردی مورد اطمینان، با هیبت و قاطع و با عفت بود. روایات او از ابوهریره کمتر از روایات افراد سابق است [۳۳۳].
و طلحه‌ی پسر عبدالله پسر عوف زهری، برادرزاده‌ی عبدالرحمن پسر عوف قاضی مدینه بود و روایاتی از ابوهریره دارد [۳۳۴].
و رباح پسر عبدالرحمن بن ابو‌سفیان بن حویطب بن عبدالعزی مسوولیت تولیت قضاوت مدینه را به عهده گرفت [۳۳۵]و روایاتی از ابوهریره دارد [۳۳۶].
و مسلم پسر جندب هذلی، فرد مورد اطمینان، مسوولیت تولیت قضاوت مدینه را به عهده گرفت [۳۳٧]از ابوهریره حدیث روایت می‌کرد، که من بر روایتی از او اطلاع پیدا نکرده‌ام.
و سعید بن حارث انصاری مرد مورد اطمینان، تولیت قضاوت در مدینه را به عهده گرفت [۳۳۸].
و اگر از این طبقه پایین‌تر بیابیم کسان دیگری از قضات مدینه را می‌یابیم که او را ندیده‌اند، از جمله:
سعد پسر ابراهیم پسر عبدالرحمن بن عوف که تولیت قضاوت مدینه را به عهده گرفت [۳۳٩]. و فرد محل اطمینان معروف به دادگری و فهم و دینداری و عفت بود.
و احمد پسر ابوبکر الزهری؛ او هم از ذریه‌ی عبدالرحمن بن عوف فرد مورد اطمینان و فقیه، که تولیت منصب قضاوت مدینه را به عهده گرفت [۳۴۰]. نامبرده از شاگردان امام مالک بود و کتاب «الموطأ» را از او روایت می‌کرد و موطأ مملو از احادیث ابوهریره است.
و عبدالله پسر عبدالرحمن بن معمر انصاری که در زمان خلافت عمر بن عبدالعزیز مسوولیت تولیت قضاوت مدینه را به عهده گرفت.
بعد همراه با ما به کوفه بیا که مرکز یاران امام علی و وارثان علم او می‌باشد؛
[۳۲۶] اخبار القضاه ج۱ ص ۱۱۶ [۳۲٧] چنانچه در بخاری ج ۱ ص ٧۴و۱۵۵ ذکر شده است [۳۲۸] الأغانی ج ٩ ص ۱۴۴ [۳۲٩] بخاری ج ۲ ص ۱۴۲ و ج ۸ ص ۱٩۴ و غیر این‌ها [۳۳۰] الجرح و التعدیل ج۲/ق۲/ ص ۲٧۳ [۳۳۱] چنانچه در بخاری ج ۳ ص ۱۴۲ و ج ۴ ص ۲۰ آمده است [۳۳۲] الجرح و التعدیل ج۳/ق۱/ ص ۱۰۶ [۳۳۳] سنن ابوداود ج۲ ص ۲۵٧ [۳۳۴] التهذیب ج۵ ص ۱٩ [۳۳۵] التهذیب ج ۳ ص ۲۳۴ [۳۳۶] چنانچه در مسند احمد ج ۲ ص ۴۱٧ آمده است [۳۳٧] الجرح و التعدیل ج۲/ق۱/ ص۱۲ [۳۳۸] التهذیب ج۱۰ ص۱۲۴ روایتش نزد ترمذی ج ۳ ص۱۱ و مسند احمد ج۲ ص ۳۳۸ [۳۳٩] التهذیب ج۳ ص ۴۶۳، الأانی ج ۶ ص ۱۰ و ج۶ ص ۱۳ [۳۴۰] اخبار القضاه ج ۱ ص ۲۵۸